Vandaag 1925: Hildegard Knef geboren, vrijgevochten zangeres, actrice en schrijfster
Hildegard Knef (1925-2002)
Hildegard Knef, een van de belangrijkste Duitse actrices van na 1945, leidt (en lijdt) een leven vol pijn en ziekte, maar geeft nooit op.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementHildegard Knef komt op de wereld in Ulm (Schwaben) en wordt na 1945 een van de belangrijkste Duitse actrices. Bekende films van haar zijn onder meer Die Dreigroschenoper, Wartezimmer zum jenseits, Jeder stirbt für sich allein, Film ohne Titel en Die Sünderin, in 1951 als ‘schandaalfilm’ uitgekreten wegens de thema’s zelfmoord en euthanasie. Ze zingt Ich hab’ noch einen Koffer in Berlin, Tapetenwechsel, Sei doch so wie damals…
Tijdens de oorlog studeert ze aan de befaamde filmschool in Babelsberg bij Berlijn. Daar knoopt ze op haar 18 een relatie aan met Ewald von Demandowsky, een beschermeling van minister Joseph Goebbels. Samen vluchten ze voor de Russen. Haar vriendje wordt opgepakt door de Amerikanen en aan de Sovjets uitgeleverd. Die schieten hem dood. Een eerste slag voor haar. Toch heeft deze ‘nazi-connectie’ een doorbraak van Knef in de Verenigde Staten verhinderd. Een internationale filmcarrière zit er voor Knef, of ‘Neff’, zoals Amerikanen haar noemden, niet in, hoeveel moeite ze er ook voor doet. Ze wordt in 1950 zelfs Amerikaans staatsburger. Daar krijgt ze later spijt van en in 2001 wordt ze terug Duitse.
Ze ontpopt zich in de jaren 1960 met haar zwaar doorrookte stem vooral als chanteuse, die veel van haar liedteksten zelf schrijft. Haar bekendste song is Für mich soll’s rote Rosen regnen (1968). Later gebruikt ze haar schrijftalent voor een aantal boeken, onder andere het geruchtmakende autobiografische Der geschenkte Gaul, ook in het Nederlands een bestseller (Een gegeven paard), en Das Urteil (Nederlandse vertaling: Het vonnis, 1975). In dat laatste boek schrijft ze over kanker.
Knef heeft meer dan twintig jaar met kanker geworsteld, wordt vijftig keer geopereerd, raakt verslaafd aan allerlei pijnstillers, ligt in 2001 drie weken in coma, verzwakt door de vele behandelingen en overlijdt uiteindelijk aan een longontsteking. Naar eigen zeggen liet ze bij al haar gezondheidsproblemen geen zelfmedelijden toe en ging ze ervan uit dat ze pas dood zou gaan als het haar tijd was: voor haar het onontwijkbare noodlot.
Ze is driemaal getrouwd: van 1947 tot 1953 met de Tsjechische Amerikaan Kurt Hirsch, van 1962 tot 1976 met de Britse acteur David Cameron, met wie ze in 1968 een dochter krijgt, en van 1977 tot haar dood met de Oostenrijkse edelman Paul Rudolf Freiherr von Schell. Hildegard Knef overlijdt op 1 februari 2002 op de leeftijd van 76. De stad Berlijn zorgt voor een eregraf. In verscheidene Duitse steden zijn straten en pleinen naar haar genoemd.
Luc Pauwels is historicus, gewezen bedrijfsleider en stichtte het tijdschrift 'TeKoS'.
Schrijfster Henriëtte Roland Holst groeide op als notarisdochter en werd onder invloed van Herman Gorter marxiste. Ze evolueerde van sociaal-democrate tot overtuigd communiste.
‘Afgrond’ verhaalt de waargebeurde verhouding tussen Venetia Stanley en de veel oudere Britse premier Henry Asquith, die leidde tot een kabinetscrisis.