Vandaag 1954: een nieuwe politieke formatie, de Christelijke Vlaamse Volksunie

De voorgeschiedenis van de Volksunie (VU) begint op 2 maart 1954. Die dag wordt aan de pers een nieuwe politieke formatie voorgesteld onder de naam Christelijke Vlaamse Volksunie. Men wil naar de parlementsverkiezingen van 11 april 1954 met een kartel van Vlaams-nationalisten, middenstanders en landbouwers.

Binnen het bestaande Vlaams Comité voor Federalisme waren een aantal mensen, onder wie prof. Walter Couvreur en Frans van der Elst, tot het inzicht gekomen dat er een nieuwe Vlaams-nationale partij moest ontstaan die duidelijk opteerde voor federalisme. Daartoe start Couvreur onderhandelingen met vertegenwoordigers van de Vlaamse Concentratie en de Vlaamse Volksbeweging (VVB).

Eind januari wordt beslist dat een nieuwe Vlaams-nationale formatie aan de verkiezingen zal deelnemen. Maar het project krijgt een nieuwe wending. Geleerd en gefrustreerd door de mislukking-op-de-valreep van de Vlaamse Concentratie in 1949, streeft de groep rond Walter Couvreur naar een verkiezingskartel tussen Vlaams-nationalisten en organisaties van dissidente, katholieke middenstanders en boeren.

Daar waren natuurlijk compromissen mee gemoeid. Het programma van de CVV mocht niet te radicaal zijn en de eerste plaats op de Kamerlijst in Antwerpen mocht niet naar Vlaamse Concentratie-voorzitter Alex Donckerwolcke gaan. Bij de verkiezingen haalt de CVV 113 632 stemmen voor de Kamer. Vergeleken met de 103 789 stemmen die de VC  in 1949 had behaald had de verruimingsoperatie niet veel opgebracht. Het grote verschil was dat in Antwerpen een Kamerlid werd verkozen, Herman Wagemans. In het najaar van 1954 gaat een aantal initiatiefnemers van de CVV over tot de oprichting van de Volksunie: geen kartel deze keer, maar een echte partij.