Vandaag 1995: Karel Convent overleden, rexistisch volksvertegenwoordiger… die Rex in Vlaanderen onderuithaalt

Op 7 november 1995 overlijdt in Duffel (Antwerpen) de Vlaamse advocaat Karel Convent; hij is 87. Van 1937 tot 1939 was hij rexistisch volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Antwerpen. Rex, een radicaal-rechtse afscheuring van de Katholieke Partij, is dan in volle opgang, onder leiding van de Waal Léon Degrelle (1906-1994). Die bouwt de beweging uit tot een autoritaire partij die fel gekant is tegen het communisme en die sympathie heeft voor het Italiaanse fascisme. Dat is wederzijds, want Benito Mussolini steunt Rex financieel met een flinke maandelijkse bijdrage.

Bij de verkiezingen van mei 1936 behaalt Rex, dat twee maanden eerder nog niet bestond, meteen ongeveer 12 procent en 21 zetels in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Dit gaat voornamelijk ten koste van de Katholieke Partij, die 16 zetels verliest. Een van die rexistische verkozenen is Luc Hertoghe. Maar deze arts wordt opgeslorpt door zijn wetenschappelijk werk (hormonenonderzoek), neemt al na tien maanden ontslag en keert Rex de rug toe.

Hij wordt als volksvertegenwoordiger opgevolgd door de Wilrijkse advocaat Karel Convent. Die steunt in de Kamer de benoeming van Adriaan Martens tot lid van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde. Een probleem voor velen, want de activist Martens was na de Eerste Wereldoorlog veroordeeld omdat hij lid van de Raad van Vlaanderen was geweest en hoogleraar aan de vernederlandste universiteit van Gent.

In het parlement komt het tot een vertrouwensstemming over de benoeming van Martens. De regering wordt op het nippertje gered door de ja-stemmen van het Vlaams Nationaal Verbond (VNV) en van Karel Convent. Zijn stemgedrag gaat lijnrecht in tegen de instructies van Rex-leider Léon Degrelle. Als deze hem hiervoor in het partijblad Le Pays Réel openlijk blameert, neemt Convent ontslag uit Rex samen met een andere Vlaamse rexistische volksvertegenwoordiger, Paul de Mont.

De Rex-leiders van de vijf Vlaamse provincies verklaren zich solidair met Convent en De Mont. Daarop ontslaat Degrelle ze alle vijf. Door deze verschillende ontslagen blijft Rex-Vlaanderen onthoofd achter en lijdt mede door deze affaire in 1939 een vernietigende verkiezingsnederlaag.

In 1940, na de dood van Joris van Severen, sluit Rex-Vlaanderen een politiek akkoord met het Verdinaso in nationaal-solidaristische, Dietse zin. Wat er nog overblijft van Rex-Vlaanderen gaat in mei 1941 op in de Eenheidsbeweging-VNV.

Karel Convent blijft daar allemaal buiten. In 1971 is hij de oprichter voor Vlaanderen van Pro Vita, een rechts-katholieke vzw die opkomt ‘voor het recht op leven van iedere persoon van de conceptie tot de natuurlijke dood’. Hij wordt kerkmeester van de Sint-Amanduskerk in Heffen (Mechelen) en richt in 1973 het conservatieve tijdschrift Ecclesia credens op, later omgedoopt tot De katholieke Contrareformatie in de twintigste eeuw.