Vandaag 1996: Walter Couvreur overleden, Vlaams-nationaal politicus, de vergeten pionier na 1945

Op 15 september 1996 overlijdt in Antwerpen Walter Couvreur, hoogleraar en Vlaams-nationaal politicus. Hij werd 82. Couvreur stamt uit een vrijzinnig, liberaal en Franssprekend milieu. Als milicien wordt hij Vlaamsgezind door zijn confrontatie met de taalverhoudingen in het leger.

Na zijn doctoraten in oosterse talen en in klassieke filologie wordt hij aan de Gentse universiteit hoogleraar in de vergelijkende grammatica van de Indo-Europese talen en daarna in het Hettitisch en het Tochaars. Na de Tweede Wereldoorlog voelt Couvreur zich sterk aangetrokken door het Vlaams-nationalisme en wordt actief in het Algemeen-Nederlands Verbond (ANV).

Couvreur zetelt in de Nederlands-Belgische Spellingcommissie (1945), de Woordenlijstcommissie (1947) en de Koninklijke Commissie van Advies voor Plaatsnaamgeving. Hij volgt Corneel Heymans op als voorzitter van het in 1950 opgerichte Vlaams Comité voor Federalisme. In samenwerking met Waalse federalisten werkt hij in 1954 een ontwerp van federale grondwet uit. Het ontwerp Couvreur-Van Belle zorgt voor enige hilariteit omdat de eerste de Vlaming is en de tweede de Waal.

Couvreur vindt een reveil van de Vlaams-nationale partijpolitiek noodzakelijk en leidt in 1954 de onderhandelingen voor het verkiezingskartel Christelijke Vlaamse Volksunie. Dat haalt bij de verkiezingen net geen zetel. Couvreur geeft niet op en leidt het overleg over de vorming van een nieuwe Vlaams-nationale partij, de Volksunie, waarvan hij het voorzitterschap op zich neemt. Hij blijkt bij alle goede bedoelingen niet echt het karakter te hebben om aan partijpolitiek te doen en neemt in 1955 ontslag, een jaar na de stichting. Hij blijft wel de VU steunen en woont vanaf 1957 weer vergaderingen van het hoofdbestuur bij.

Hij neemt geen deel meer aan de actieve politiek, maar in 1989 verklaart hij wel: ‘Wij zitten nu met de Volksunie en met het Vlaams Blok. Die moeten terug bijeen. Maar dan wel Vlaams-radicaal’.