Vergeten vragen van de voorbije week (66)

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Welke salafistische kanker woekert er in Houthalen-Helchteren?

(Aan het gemeentebestuur van die Limburgse gemeente, dat nog steeds probeert om een nieuw dienstencentrum aan te passen voor moslims: ‘Zo zou een pintje op bepaalde uren van de dag wel kunnen, en op andere momenten niet‘. Wat zegt dit over de moslims die wonen in Houthalen-Helchteren? Het is immers één ding om zelf geen alcohol te drinken, maar iets totaal anders om te eisen dat ook niemand in je omgeving een druppel aanraakt.)

Was migratie dan geen verrijking?

(Aan Louis Tobback, die nieuwkomers vergelijkt met de overlast en vervuiling van vliegtuigen: ‘Het is een scherpe vergelijking, maar zoals Brussel de nachtvluchten uit Zaventem wegstuurt over Vlaanderen, zo probeert Vlaanderen migranten en asielzoekers door te schuiven. We leven nog altijd in België en als je met je Vlaamse migratiemaatregelen nieuwkomers naar Wallonië en Brussel drijft, dan kunnen de Franstaligen wellicht zelfs een belangenconflict inroepen’. De oude Tobback vergeleek asielzoekers al in 1991 met meeuwen op een stort – 28 jaar later ziet hij ze nog altijd vliegen.)

Welke invloedrijke opiniemaker vindt onze eigen geschiedenis racistisch?

(Aan historicus Jan Dumolyn, die in Knack vertelt: ‘Weet u dat ik al kritiek heb gekregen op mijn eigen research naar de Vlaamse middeleeuwen? Een invloedrijk opiniemaker zei mij: “De geschiedenis van Vlaanderen onderzoeken is ‘intrinsiek racistisch’’. Nu moet u weten dat Dumolyn een openlijke marxist is, maar zelfs hij is dus niet veilig voor die venijnige verdachtmaking.)

Wat heeft roepen om ‘cijfers, cijfers!’ in het halfrond ooit opgeleverd?

(Aan de oppositiepartijen die het halfrond van het Vlaams Parlement verlieten. Al dat holle geroep om ‘cijfers, cijfers‘ doet denken aan de theatrale oppositie van Kristof Calvo, die al snel een karikatuur werd. Het probleem is dat de oppositiepartijen nooit écht iets doen met de aangeleverde cijfers. Er zijn nog amper backbenchers die de hele begroting uitpluizen. Niemand duikt nog diep in de tabellen. Eventuele begrotingsblunders worden achteraf ontdekt door belangenorganisaties of door het Rekenhof. In  het parlement is er alleen een cijfershow voor de galerij.)

Wie moet er standaardtaal spreken in het Vlaams Parlement?

(Aan CD&V-jongerenvoorzitter Sammy Mahdi, die in De Afspraak op vrijdag schamper deed over de tongval van Jan Jambon. Even later was Mahdi wel vol lof over een tussenkomst van parlementslid Sihame El Kaouakibi, die zich kant tegen de neutraliteit in het officieel onderwijs. Ze deed dat eveneens in een schabouwelijk taaltje, vol Vlaams idioom. Jambon en El Kaouakibi spreken dezelfde tussentaal, maar alleen El Kaouakibi zegt blijkbaar de juiste dingen.)

Wanneer plooit Open VLD voor de PS?

(Aan Gwendolyn Rutten, die nogmaals benadrukt dat een Vlaamse meerderheid voor haar niet hoeft: ‘Wij willen ons niet laten opsluiten in een taalroldiscussie. Als wij net als de N-VA zeggen dat er geen regering zonder Vlaamse meerderheid kan komen, blokkeert alles‘. Er moet alleen nog een passend voorwendsel gevonden worden om N-VA te lossen, maar de liberalen likkebaarden nu al bij het vooruitzicht van een nieuw paars verbond.)

Hoe intercultureel is het leven in Brussel nu écht?

(Aan filmmakers Maaike Neuville en Bas Devos, die vol overtuiging in Schaarbeek wonen: ‘Onlangs nog kwamen we tot de conclusie dat we bijna enkel Nederlandstalige vrienden hebben‘. Het is maar één zinnetje, in een interview dat voor de rest bol staat van diversiteitseuforie en pleidooien voor meer gesluierde vrouwen op het witte doek. Als je maar lang genoeg doorpraat met Overtuigde Brusselaars komt vroeg of laat de realiteit even piepen.)

Welke taal is het meest gegeerd op de arbeidsmarkt?

(Aan de Brusselse schooldirectrice Barbara Tournay, die haar leerlingen desnoods naar Wallonië stuurt om te vermijden dat ze Nederlands als plichtvak krijgen: ‘De realiteit is wat ze is‘. Het komt in deze vrouw niet op dat het Nederlands veel meer toekomstperspectieven biedt aan Brusselse jongeren. Als 65-jarige leeft zij nog steeds in een wereld waar het Frans zaligmakend is.)

Hoe ijverig zoekt u naar Nederlandstalige medewerkers?

(Aan Brussels minister Bernard Clerfayt, die het gebrek aan tweetalige dienstverlening verdedigt: ‘De gemeenten moeten toch werken? Dan kies je toch liever iemand die geen Nederlands spreekt, maar het werk wel doet?‘. De suggestie dat je geen Nederlandstalige werkwilligen kan vinden voor Brussel is lachwekkend. Vanuit Vlaanderen komen elke werkdag 200.000 pendelaars om de hoofdstad overeind te houden. De Brusselse besturen nemen de taalwetten gewoon niet serieus.)

Welke functie op de nieuwsdienst heeft niets met nieuws te maken?

(Aan de VRT, die binnen de nieuwsdienst op zoek gaat naar een nieuwe functie voor nieuwslezeres Maité Piessen nu haar echtgenoot Benjamin Dalle minister geworden is. Als mevrouw Piessen het nieuws zou willen manipuleren ten voordele van haar man, dan had ze dat ook al kunnen doen voor hij minister wordt of dan kan ze het nog steeds doen vanop een andere stoel binnen de nieuwsdienst. En dat allemaal maar omdat Vlaanderen krampachtig vasthoudt aan het achterhaalde voornemen om minstens één Brusselaar op te nemen in de Vlaamse Regering.)

Wat is er mis met het Plakkaat van Verlatinghe?

(Aan Bart Eeckhout van De Morgen, die het ultieme bewijs gevonden heeft dat N-VA stiekem de Vlaamse onafhankelijkheid voorbereidt: ‘Toen de VRT-nieuwssite in augustus lezers vroeg wat er volgens hen in die Vlaamse canon moest staan, antwoordde N-VA-topper Sander Loones op Twitter met “Het Plakkaat van Verlatinghe”‘. Nu is dus ook het Plakkaat verdacht: een van de allerbelangrijkste documenten die ooit geschreven zijn in onze contreien, de eerste echte onafhankelijkheidsverklaring ter wereld, hét model voor de Amerikaanse navolger – bijna 200 jaar later.)

Welke kinderen mogen er nog geboren worden?

(Aan hoofdredactrice Kirsten Bertrand, die in De Morgen een ijzingwekkende zin neerpent: ‘Ik ben alvast geneigd om de afname van het aantal downgevallen een goede zaak te vinden‘. Je zal maar een kind hebben met syndroom van Down. Aan elke handicap zijn ontzagwekkende uitdagingen verbonden, maar zovele Down-kinderen zijn gelukkig en schenken hun familie ook geluk. Kranten zoals De Morgen noemen anderen graag ‘kil’ en ‘koud’, maar wij worden toch ook niet warm van hun eugenetische wereldbeeld.)

Wie in ’s hemelsnaam is Lieselotte Thys?

(Aan De Standaard, waar de liberale fractieleider uit Geel een best groot forum krijgt om de Vlaamse Regering af te zeiken. Lieselotte Thys stemde immers tegen het Vlaams Regeerakkoord op het partijcongres van Open VLD en ze zegt ook alle juiste dingen over ‘subtiele stigmatisering’ en zo. Het mag duidelijk zijn: kranten zoals De Standaard gaan ook de komende vijf jaar ruimte geven aan elke hond met een hoed op, als er maar geschoten kan worden op al wat Vlaams is.)

Welke leerling mag zelf zijn examens opstellen?

(Aan het Katholiek Onderwijs, dat graag wil helpen bij het opstellen van de koepeloverschrijdende proeven die de Vlaamse Regering gaat invoeren. Die proeven zullen behalve de leerwinst van de leerlingen ook de prestaties van de scholen in kaart brengen. Dat wordt een maat voor niets als de grootste scholenkoepel de proeven zelf gaat opstellen. Lieven Boeve mag dan barslecht communiceren en enkele gevaarlijke ideeën hebben: een idioot is hij niet.)

Waar was ú op donderdag 3 oktober?

(Aan de lezers van deze rubriek die vorige week níet aanwezig waren op het 4de sponsordiner van Doorbraak. Aangenaam gezelschap, lekker eten, een exclusieve boekvoorstelling en nu ook nog eens een Wetstraat-rel van jewelste er bovenop. Het zou nu voor iedereen definitief duidelijk moeten zijn: de Doorbraak-evenementen zijn niet te missen.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk.