JavaScript is required for this website to work.
post

Vergeten vragen van de voorbije week (91)

Dominique Laridon30/3/2020Leestijd 4 minuten
Ook Geert Mak krijgt vandaag een vraag voorgeschoteld

Ook Geert Mak krijgt vandaag een vraag voorgeschoteld

foto © REPORTERS/Debby Termonia

Als je onze media mag geloven (spoiler: beter van niet), dan gaat het best goed in en met België. Wij hebben toch nog enkele vragen.

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

Ook de voorbije week werden veel vragen gesteld – en waren er ook vragen die te weinig of helemaal niet gesteld werden. Aan het begin van de nieuwe week kunnen er misschien nog enkele vragen opgeworpen worden. Zoals:

Waarom is de pers zo lief voor het Belgisch beleid? 

Aan Bert Bultinck van Knack, die Maggie De Block ‘een glansrol‘ toedicht en haar uitroept tot ‘winnaar du jour’. De populariteit van Maggie zal nu misschien toenemen, maar de media doen daar ook elke dag hun best voor. De journalisten hebben immers zelf veel boter op het hoofd. Ook zij hebben het virus wekenlang onderschat. De ene struisvogel kan de andere niet verwijten dat zijn kop in het zand stak.)

Wanneer is de tijd rijp voor introspectie?

(Aan Bart Brinckman van De Standaard, die de roep naar onderzoek een ‘exces’ vindt: ‘Zo zijn de pleidooien voor een onderzoekscommissie erg ongelukkig, want veel te vroeg’. Hoezo, ’te vroeg’? We weten nu al dat de federale overheid het virus wekenlang schromelijk heeft onderschat, dat de hele maand februari géén voorzorgsmaatregelen zijn genomen, dat er flaters zijn gebeurd met de strategische voorraad mondmaskers, dat er louche zaken zijn gebeurd bij de bestelling van nieuwe mondmaskers, dat terugkeerders uit risicogebied niet in quarantaine zijn gezet, dat onze rusthuizen in chaos zijn gestort, dat onze politici kostbare tijd hebben verloren aan politiek machtsspel. Het is niet te vroeg voor een onderzoekscommissie: het is te laat voor sommige journalisten. Zij kunnen niet meer geholpen worden.)

Wanneer krijgt Maingain een ‘sorry’?

(Aan Maggie De Block, die begin maart nog streng was voor burgemeester Olivier Maingain van Sint-Lambrechts-Woluwe: ‘Zijn maatregelen zijn volledig disproportioneel en veeleer ingegeven door politiek activisme’. Maingain wou mensen die terugkeren uit een risicogebied 14 dagen de toegang ontzeggen tot scholen, crèches, sportcentra en andere openbare plaatsen. Vandaag lijkt dat de logica zelve, maar eerder deze maand vond onze minister van Volksgezondheid het nog misdadig.)

Welke invloedrijke lobby bezit veel tuincentra?

(Aan de politici die beslist hebben om een uitzondering te maken voor tuincentra: ‘Sommige winkels mogen weer bloemen en planten verkopen. Het gaat om ketens als Aveve’. Laat Aveve – de grootste keten van tuincentra in dit land – eigendom zijn van de Boerenbond, een organisatie met nog steeds aanzienlijke invloed. De brave burger – wiens zaak misschien wél verplicht gesloten blijft – moet nu geloven in toeval.)

Wat zou Marc Van Ranst doen met volmachten?

(Aan Noël Slangen, die volmachten voor de virologen wil: ‘Tijdens een oorlog staan politici een deel van hun macht af aan generaals. Op dit moment zijn de virologen die generaals’. De politieke opvattingen van Marc Van Ranst zijn niet bepaald een geheim – welke liberaal wil zo’n man nu ongecontroleerde politieke macht geven?)

Wanneer sneuvelt eindelijk het cordon médiatique?

(Aan de Vlaamse media, die zelfs op dit moment maar mondjesmaat het woord geven aan politici van Vlaams Belang. Door de recente gebeurtenissen is Vlaams Belang zowat de laatste oppositiepartij. In tijden van volmachten zouden journalisten in elk politiek stuk een stem moeten geven aan die oppositie. Maar nog altijd houden veel media krampachtig vast aan hun cordon. Er verschijnen zelfs nog altijd stukken waarin men doet alsof Vlaams Belang niet bestaat. Hoe lang gaat men dat nog volhouden? Tot de kiezer het écht onmogelijk maakt?)

Wat verbeeldt de culturele wereld zich?

(Aan de artistieke directeur van de AB, die denkt dat culturo’s het land hebben gered: ‘Samen met virologen en andere specialisten hebben we de politici voor blok gezet’. Dit is een dingetje binnen de culturele sector, waar ze oprecht geloven dat ze dankzij hun ‘internationale netwerken’ de coronacrisis lang voor alle anderen hadden zien aankomen. De culturele wereld is onverbeterlijk geobsedeerd met het aantonen van de eigen relevantie. Corona tast de luchtwegen aan, maar duidelijk niet de ego’s.)

Hoeveel kost de naïviteit van kosmopolieten?

(Aan De Standaard, waar ze verbaasd opkijken: ‘Zelfs landen beginnen voedsel te hamsteren’. Je moet misschien een Belg zijn om nog steeds alle heil te verwachten van een (versterkte) Europese Unie. De coronacrisis levert vooral bewijzen van nationaal bewustzijn. Als het er écht op aankomt, dan vallen we terug op ons eigen volk, onze eigen clan. Dat is geen aberratie die gecorrigeerd moet worden met supranationale luchtkastelen. Dat is onze natuur.)

Waar is de kritische zin voor China?

(Aan trendwatcher Fons Van Dyck, die grote dingen verwacht van de Volksrepubliek China: ‘De schenking van 500.000 mondmaskers aan België door de Alibaba Foundation is in dat opzicht veelbetekenend. De coronacrisis zal een nieuwe wereldorde creëren’. Je hoort nu plots veel lof voor de dictatuur in China, alsof dat regime niet lang geprobeerd heeft om de epidemie toe te dekken. Alsof die mondmaskers van Jack Ma geen deel zijn van een geoliede propagandamachine. Alsof het nieuws uit China ooit echt betrouwbaar is. Alsof we ook nu niet schandalig voorgelogen worden door Peking.)

Hoe goed waren België en Nederland voorbereid?

(Aan schrijver (en viroloog?) Geert Mak, die al weet hoe het coronavirus zal uitdraaien: ‘Politici als Trump en de Britse premier Boris Johnson krijgen het zeker zwaar. Ze draaiden altijd op bluf en pr’. Mak wijst vooral naar de ‘populistische’ regeringsleiders, alsof onze eigen leiders ons zo goed voorbereid en beschermd hebben. Het virus verandert veel, maar alvast niet de vastgeroeste politieke denkkaders.)

Welk land is democratischer: België of Hongarije?

(Aan journalist Bart Beirlant, die in De Standaard onheilspellend schrijft over de coronabestrijding in Hongarije. Eigenlijk verschilt de situatie niet zo gek veel van hier: Orban gaat gewoon met volmachten regeren. Het verschil is: de Hongaarse regering heeft een comfortabele meerderheid in het parlement. Dat is meer dan België kan zeggen. Maar ook wat betreft Hongarije gaan de oogkleppen nooit meer af.)

Hoeveel Limburgers kijken alleen naar Turkse TV?

(Aan de journalisten van De Morgen, die zich afvragen waarom Limburg harder geraakt wordt door het coronavirus. Verschillende verklaringen passeren de revue: Limburgers werken minder thuis, ze zijn ‘socialer’, ze gaan in groep op skivakantie gaan en ze vieren carnaval. Geen woord over allochtonen die vaak geen Vlaamse media volgen, ook al bleek eerder al dat Limburgers van Turkse origine oververtegenwoordigd waren onder de patiënten. Bij sommige mensen primeert politieke correctheid nog altijd boven volksgezondheid.)

Zit u zelf ook nog met vragen? Blijf er niet mee zitten. Stel ze hardop in een reactie op dit stuk. 

Dominique Laridon (1978) zat eerst gewoon op Twitter, maar 140 tekens bleken toch iets te beperkt. Je hebt dan ook wat meer woorden nodig als je kanttekeningen wil plaatsen bij het publieke debat, licht wil laten schijnen op de manoeuvres binnen de binnenlandse politiek of uitgebreid wil treuren om de ondergang van het Avondland. Dominique heeft ergens in een lade een diploma politieke wetenschappen liggen, maar dat hoeft u niet ter sprake te brengen - het ligt gevoelig. 

Commentaren en reacties