‘Actieplan tegen polarisering dreigt zelf geweld in de hand te werken.’

De Vlaamse Regering legt een actieplan op tafel ter preventie ‘van gewelddadige radicalisering, extremisme, terrorisme en polarisatie’. De daarin vermelde aanpak van de ‘polarisering’ is echter verontrustend, zo schrijft de fractieleider van Vlaams Belang in het Vlaams Parlement Chris Janssens, ‘omdat rechtse meningen nog meer dreigen gecriminaliseerd te worden’. De focus in dit plan verschuift immers van moslimextremisme naar ‘rechtsextremisme’, vindt Janssens.

‘Een gevaarlijke tendens omdat ze dreigt nog méér mensen te radicaliseren en mogelijk zelfs richting geweld te drijven. De regering blijkt vooral legitieme en democratische standpunten over immigratie en islamisering te bestrijden.’ Janssens roept de regering op om een beleid te voeren dat opnieuw respect toont voor de diversiteit van opinies en ervoor zorgt dat meer mensen zien dat naar hen geluisterd wordt in plaats van dat ze zich uitgesloten voelen.

Eenzijdige focus

Na de vaststelling dat honderden hier levende moslimjongeren de rangen vervoegden van Islamitische Staat stelde de Vlaamse Regering in 2015 een eerste actieplan op. De focus lag op de toenemende dreiging van islamterreur en op de aanpak om moslims te verhinderen het gewelddadige jihadisme te vervoegen. Zes jaar later is er weer een actieplan, deze keer met een eenzijdige focus op zogenaamd rechtsextremisme.

Over islamextremisme – dat nochtans, ook volgens de veiligheidsdiensten, de grootste bron van potentiële terroristen is – horen we enkel dat het nog bestaat. Over linksextremisme wordt evenmin amper met een woord gerept. Ook willen ministers Bart Somers (Open Vld) en Zuhal Demir (N-VA) in dit plan prioriteit maken van de strijd tegen ‘off- en online polarisering’ die volgens hen ‘kan leiden tot radicalisering’.

Kruisvaart tegen de vrije meningsuiting

De Vlaamse regering begeeft zich met deze strijd op gevaarlijk terrein als ze gaat ingrijpen wanneer meningen ‘polariserend’ zijn. Zeker omdat minister Somers wil bepalen welke meningen dat zijn en welke niet. Hierdoor legt dit plan een basis voor een met belastinggeld gevoerde kruisvaart tegen de vrije meningsuiting. Het is duidelijk dat Somers vooral anti-immigratie en anti-islamiseringstandpunten viseert, want wanneer hij het heeft over polarisering, spreekt hij die term steeds in één adem uit met ‘populisme’ of ‘nationalisme’, net als het quasi volledige politieke establishment overigens doet.

Nooit wordt een linkse mening bestempeld als polariserend, hoe extreem of beledigend die ook is. Linksextremisme blijkt een soort spook te zijn. Het actieplan viseert dan weer wel het gebruik van online ‘memes’ – veelal satirische online prenten. Maar een regering die humor bestrijdt, gaat echt van het democratische pad af. Moeten binnenkort cartoons worden voorgelegd aan de gedachtepolitie van Somers? Want cartoonisten worden nu al beschuldigd van en gecensureerd wegens ‘haatspraak’.

Een grotere voedingsbodem voor geweld

Het is duidelijk dat de regering geen oproep doet tot wederzijds respect. Werden linkse academici en de gesubsidieerde middenveldorganisaties, die Rik Van de Walle, rector van de UGent, viseerden enkel omdat die vond dat een gesprek met Tom Van Grieken moet kunnen, beschuldigd van polarisering? Uiteraard niet. Blijkbaar is het normaal wanneer linkse weldenkenden rechtse politici bestempelen als ‘monsters van het fascisme’. Meer nog, wanneer extreemlinks verantwoordelijk is voor geweld, wordt het verband tussen extreemlinks – bijvoorbeeld in het geval van Black Lives Matter – en het geweld in alle toonaarden ontkend. Erger nog: wanneer Vlaams Belang hierover vragen stelt in het parlement, wordt niet BLM op de korrel genomen, maar wél de boodschapper.

Het politieke establishment heeft weinig ambitie om te verbinden met het groeiend deel van de Vlamingen dat zich niet herkent in het huidige beleid van massamigratie en islamisering en de alsmaar verder gaande toegevingen aan het cultuurmarxistische ‘woke’ gedachtegoed dat onze eigen cultuur en tradities in het vizier neemt. Maar wanneer men systematisch verkiezingsuitslagen negeert, hoeft het niet te verbazen dat sommigen hun geloof in het politieke systeem verliezen. Dit actieplan zal dan ook radicalisering op geen enkele manier effectief bestrijden. Integendeel, de regering dreigt nog méér mensen te doen radicaliseren en op die manier zelf(s) een grotere voedingsbodem voor geweld te creëren.

Mogelijk misbruik

De vermelde strijd tegen ‘polarisering’ dreigt dan ook een strijd te worden tegen meningen die mensen ter politieke linkerzijde niet bevalt. Een strijd tegen iedereen die rechtse, democratische meningen uit en zich uitspreekt tegen massamigratie en islamisering.

Die aanpak kan dan ook niet los gezien worden van de recente pogingen van de federale paars-groene meerderheid om zogenaamde haatspraak te bestraffen. Federaal verzette N-VA zich hier terecht tegen omwille van het mogelijk misbruik om kritische stemmen te smoren. Maar ook op Vlaams niveau mogen rechtse legitieme politieke meningen niet verder gecriminaliseerd worden. De regering-Jambon moet daarom deze aangekondigde strijd tegen polarisering alsnog naar de prullenmand verwijzen.