Anders gaan Vlaams Bewegen

Bij zijn aantreden als kersvers voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging vorige maand, kondigde Bart De Valck al aan dat hij de Vlaams-nationale boodschap beter wou verspreiden bij het brede publiek. Dat voornemen krijgt nu heel concreet vorm in de campagne ‘Ja voor Vlaanderen’. Die spiegelt zich aan het positieve en populaire nationalisme in regio’s zoals Schotland en Catalonië. De Valck: ‘Het is de bedoeling om een nieuwe invulling te geven aan de Vlaamse Beweging. Open, opgewekt, zonder complexen’.

Het doelpubliek is niet langer beperkt tot de kleine schare van politiek geïnteresseerden: de VVB wil gewone Vlamingen bereiken. Daarvoor wordt een mix van meer klassieke en heel moderne campagnemiddelen uitgeprobeerd. Er is de campagnebus, waarmee de VVB volksevenementen zoals jaarmarkten en fietscrossen wil aandoen. ‘We gaan echt naar de mensen toe; mensen actief aanspreken en informeren’. De Valck wil dat doen op een eigentijdse manier. ‘Waarom zouden we vies zijn van bijvoorbeeld commerciële technieken? In de bus organiseren we bijvoorbeeld een quiz waarbij mensen een leuke prijs kunnen winnen. Terwijl ze zich amuseren, geven we ook onze boodschap mee. Als ze hun gegevens achterlaten, kunnen we hen via sociale media op de hoogte houden.’ Behalve de bus komt er een pagina op Facebook, waarop ook professioneel gemaakte filmpjes zullen verschijnen. De VVB zet ook duidelijk in op jongeren, die beter geprikkeld kunnen worden met korte boodschappen in een modern jasje.

De nieuwe strategie van de VVB doet wel wat denken aan het klassieke model van Miroslav Hroch. Deze Tsjechische theoreticus van het nationalisme onderscheidde drie fasen in de ontwikkeling van een natie: fase A behelst het prille bewustwordingsproces, fase B staat voor de politieke strijd van een beperkte elite en in fase C dringt het nationale besef door bij brede lagen van de bevolking. ‘We zijn er in geslaagd een elite te overtuigen. Denk maar aan de Warandegroep. Nu is het tijd om ook de grote massa te laten inzien wat zij te winnen hebben bij Vlaamse onafhankelijkheid’, aldus een strijdlustige De Valck.

Quid N-VA?

Is het nieuwe offensief van de VVB een vingerwijzing voor N-VA? De grootste Vlaams-nationalistische partij van het moment pakte net nog uit met de blauwdruk voor een confederaal België, of daar is de VVB met een complexloos pleidooi voor een onafhankelijk Vlaanderen. Roept de Vlaamse Beweging de N-VA tot de orde? ‘Neen’, zegt VVB-ondervoorzitter Bernard Daelemans. ‘Wij waren aangenaam verrast door de plannen van N-VA. In het N-VA-voorstel wordt de soevereiniteit duidelijk bij een Vlaamse staat gelegd.’ De Valck: ‘Wij beseffen ook dat de Vlaamse onafhankelijkheid niet van vandaag of morgen gerealiseerd kan worden. Het N-VA-plan volgt echter de Baert-doctrine: het is een grote stap in de richting van volwaardige zelfstandigheid en het sluit niet uit dat er later nog verder stappen gezet worden.’

Met de campagne Ja voor Vlaanderen! zet de VVB die stappen wel meteen allemaal. ‘Als Vlaamse Volksbeweging zitten wij in een comfortabele positie’, zegt De Valck. ‘De N-VA houdt rekening met de drempelvrees die bij veel Vlamingen leeft als het over onafhankelijkheid gaat. Uit strategische overwegingen schuiven zij daarom een tussenmodel naar voor. De VVB kan als partijpolitiek onafhankelijke organisatie voluit voor onafhankelijkheid pleiten.’

Steun

De officiële lancering van de Ja voor Vlaanderen-campagne wordt begeleid door een enthousiaste bende militanten, die duidelijk goed en veel hebben nagedacht over de nieuwe weg die ze willen inslaan. Blijven wel afwezig: de traditionele media, die nochtans uitgenodigd waren. Een VVB-er: ‘De VRT had het opgenomen in de agenda, maar is niet komen opdagen. Bij de VTM hadden ze een voorwaarde: ze zouden komen als Bart De Wever er zou zijn om de campagne op gang te trekken. Terwijl de VVB natuurlijk partijpolitiek onafhankelijk is en blijft.’

De VVB zal de klus dus alleen moeten klaren. De campagnebus werd aangekocht, er is sprake van prijzen en professioneel gemaakte internetspots, waarvoor een professioneel reclamebureau gecontacteerd zou worden. Hoe wordt dat allemaal gefinancierd? Daelemans: ‘De VVB heeft niet opeens het groot lot gewonnen. We maken gewoon andere keuzes’, zegt De Valck. ‘Vroeger investeerde de VVB sterk in zalen. Congressen, waar dan zeker duizend man moest zijn. Vaak telkens dezelfde duizend man. Dat doen we niet meer. Verder zullen we ook sponsors zoeken en zullen we ons project bijvoorbeeld voorleggen aan afdelingen van pakweg de Marnixring.’

VVB-voorzitter De Valck is optimistisch: ‘We voelen dat de wind goed zit. Dat merken we door onze contacten in andere landen, maar ook hier in Vlaanderen. De tijd is stilaan rijp, en in de verkiezingen van 2014 schuilen mooie kansen. In tijden van crisis beginnen mensen na te denken. In België is er dan maar één logische conclusie.’

Voor meer informatie over “Ja voor Vlaanderen”, bezoek de website www.javoorvlaanderen.be

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>