De liefde voor onze doden
Rouw is een werkwoord
‘We don’t know how we will grieve until we grieve’, schrijft Chimamanda. Dé rouw bestaat niet, enkel mijn rouw, en die is voor iedereen anders.
foto © Howard County Library System
Rouwboeken zijn zowel elegie als eloge. Het portret dat Chimamanda Ngozi Adichie tekent van haar vader, is ontroerend mooi, hoe pijnlijk ook
Jürgen Pieters doceert literatuurwetenschap en 'Creative criticism' aan de Universiteit Gent. Recent verschenen 'Literature and Consolation' (Edinburgh University Press) en 'Een boekje troost' (Borgerhoff & Lamberigts). Hij werkt aan een nieuw boek over lezen in contexten van zorg.
‘Het museum van de onschuld’ is het verhaal van de liefde van de rijke zakenman Kemal voor Füsun, een ver familielid dat veel jonger is dan hij. Zo’n verhaal mag in deze reeks niet ontbreken.
Kunstschilder Peter Proost las ‘Van de cel naar de Kamer’ van Darya Safai. Een ervaring.