Groen is belastingpartij en armoedegenerator

De klimaatpartituur van de Vivaldiregering brengt een groene vertolking van ‘De stomme van Portici’. De groene fatwa’s van de eerste paarsgroene regering Verhofstadt I maakten via groenestroomcertificaten van onze elektriciteitsfactuur een tweede belastingbrief. Het was een eis van Verhofstadt die tot deze foute beleidskeuze leidde. Want die wilde zijn belofte van het verlagen van de belastingdruk en het in evenwicht houden van de begroting gaaf houden. Doorrekening op de elektriciteitsfactuur was de truc om dat te omzeilen. Uiteindelijk zullen deze groene luchtspiegelingen ons 20 miljard euro kosten. Die betalen we via onze elektriciteitsfactuur. Een gemiddeld Vlaams gezin betaalt vandaag ongeveer 500 euro meer dan in 2007 (studie CREG). Het is de grootste armoedegenerator van deze eeuw. Maar voor de Groenen is het een rechtvaardige taks, want de vervuiler betaalt.

Rijke vervuilers ontsnappen aan Groene belastingen

We moeten leven volgens het principe van de vervuiler betaalt. LEZ-taksen in Gent, Antwerpen, Brussel en Mechelen. Een extra groene stadstol in Brussel. Er hangt ook een SUV-taks in de lucht. En onlangs werd duidelijk dat de Vivaldisten ook nog eens een koolstoftaks zullen heffen op stookolie, benzine en diesel. Maar niet alle vervuilers betalen. Als het de Groenen goed uitkomt, krijgen sommigen zelfs subsidies om CO2 uit te stoten. Rijke energieboeren die al gracieus grabbelden in de subsidieton van hernieuwbare energie voor windmolens, zonnepanelen en biomassacentrales, mogen nu nog eens langs de kassa passeren voor subsidies om de kernuitstap van Vivaldi te realiseren. Eigenaardig genoeg door subsidies voor CO2-spuwende gascentrales.

Grootverbruikers van elektriciteit, zoals de chemische industrie, krijgen een uitzonderingsregime als het over doorrekening van milieuheffingen gaat op de elektriciteitsfactuur. Zo zijn deze multinationals de enigen die kunnen profiteren bij overproductie. Dan is er sprake van een negatieve verkoop van energie. De energieproducenten moeten dan betalen om hun energie te verbruiken. Anders wordt het netwerk overbelast. Maar geen erg, want ook voor elke watt van deze negatieve verkoop krijgen ze groenestroomcertificaten. En die betalen wij met z’n allen via onze elektriciteitsfactuur. Multinationals krijgen dus geld om energie te verbruiken waarvoor wij uiteindelijk betalen. De Vivaldiregering zal het niet graag horen, maar de middenklasse en arbeidersgezinnen betalen de energietransitie. Grote bedrijven worden beschermd. Te dure energiekosten tasten immers de concurrentiepositie van de industrie aan.

Jean-Marie Dedecker had te vroeg gelijk

Iedereen heeft nu de mond vol van onze elektriciteitsfactuur als belastingbrief. Doch toen Jean-Marie Dedecker in 2010 zei dat tegen 2025 onze factuur door milieutaksen en groenestroomcertificaten zou verdubbelen, werd hij in de pers versleten als een populist die stemmen wilde halen met angstverhalen. Maar in 2020 is het al zover. De factuur is verdubbeld. Ter opfrissing van het geheugen: de groenestroomcertificaten die van onze elektriciteitsfactuur een belastingbrief maakten, werden op federaal niveau en op de diverse regionale niveaus gestemd door: Open VLD, CD&V, sp.a, Groen, N-VA, PS, CDh, MR en Défi. Ik krijg plaatsvervangende schaamte als ik al die politieke partijen nu hoor zaniken over de te hoge elektriciteitsfactuur. De kiezer heeft misschien een kort geheugen, maar ik vooralsnog niet.

Toen deze week PVDA en Vlaams Belang de btw op de elektriciteitsfactuur via een wetsvoorstel wilden verlagen van 21% naar 6%, stemden sp.a, Groen, PS en ECOLO tégen. En neen, dat was eigenaardig genoeg geen voorpaginanieuws in alle kranten. Nochtans stond het in hun respectievelijke kiesprogramma’s en schreeuwden ze het tijdens de vorige legislatuur allen om het luidst. Nu ze aan de macht zijn, kan het hun plots niet meer schelen dat we plat belast worden.

Kernenergie milieuvriendelijker dan gascentrales

De Vivaldiregering heeft besloten om onze kerncentrales te sluiten in 2025. Ze voorzien ook tussen de 9 en 14,1 miljard euro subsidies om sterk vervuilende gascentrales te bouwen. Vele Europese landen zijn al ontwaakt uit hun nachtmerrie rond kernenergie. Zij beseffen dat je niet iedereen in een elektrische auto kan krijgen en tezelfdertijd kernenergie schrappen. Zweden besliste om hun zeven kerncentrales langer open te houden, Polen bouwt zes nieuwe kerncentrales. Hongarije bouwt er twee. Momenteel zijn er in de ganse wereld 60 kernreactoren in aanbouw, 160 gepland en 300 in voorbereidende fase.

In België achten groene pauzen zich de slimsten van de klas. Met de kernuitstap gooit Vivaldi 47% van onze energiebevoorrading, welke 80% van onze koolstofarme energie vertegenwoordigt, in de milieubox. En hoe willen ze die vervangen? Met de bouw van gascentrales. Sommigen spreken over vijf centrales, anderen houden het op twaalf. Een vreemde groene vogeltjesdans, want gascentrales stoten volgens cijfers van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) 41 keer meer CO2 uit dan kerncentrales.

CapaciteitRemuneratieMechanisme of CRM

Voor de subsidietsunami van deze CO2-uitstotende fossiele brandstofcentrales werd een moeilijke naam bedacht, namelijk: ‘CapaciteitRemuneratieMechanisme’ of CRM. Waarom noemt men deze subsidies niet gewoon gascentralesubsidies? Vreemd is wel dat niet gekozen werd voor een ‘Tinne-taks’. Ook deze miljardstroom van subsidies wil men immers doorrekenen via onze elektriciteitsfactuur.

Het is echter helemaal niet duidelijk of de gascentrales er zullen zijn als de kerncentrales sluiten. Want de Europese commissie onderzoekt nog of de CRM-subsidieregeling niet in strijd is met de Europese richtlijnen in casu staatssteun. Mits goedkeuring van Europa start de veiling van de subsidies voor gascentrales pas eind 2021. De vergunningsprocedure, bouw en aansluiting op het elektriciteitsnetwerk van gascentrales nemen gewoonlijk 4 tot 5 jaar in beslag. Ze zullen er dus zeker niet zijn als de eerste kerncentrales sluiten in 2022.

Gascentrales worden na vijf jaar spookcentrales

Compleet idioot wordt het als Tinne Van der Straeten ons komt vertellen dat de gascentrales weer dicht gaan vanaf het moment dat er voldoende hernieuwbare energie is. Als rond 2027 nieuwe windmolens op zee beginnen te produceren mogen er al enkele centrales dicht of op halve capaciteit. En als we tegen 2030 de nieuwe CO2-norm halen moet er voldoende hernieuwbare energie zijn om de gascentrales weer te sluiten. Hun subsidies lopen wel gedurende 15 jaar, terwijl men er na 5 jaar spookcentrales van wil maken. Pure geldverkwisting.

Dit is meteen ook de reden waarom geen enkel bedrijf gascentrales zal bouwen zonder subsidies, want op vijf jaar tijd kunnen ze onmogelijk hun investering terugverdienen. In een normale uitbatingssituatie, wanneer constante capaciteit mag geleverd worden, zijn gascentrales rendabel (zie studie CREG), maar het is nu al zo dat wanneer er teveel wind of zon is, gascentrales minder móeten produceren omdat anders het netwerk overbelast wordt. Een gevolg van de intermittentie van hernieuwbare energie die ik beschrijf in mijn artikel Nucleaire bom onder Vivaldicoalitie

Tinne-taks

Groene Tinne belooft wel op haar communiezieltje dat onze elektriciteitsfactuur daardoor niet zal verhogen. Zo staat het tenminste te lezen in de CRM-resolutie van juli dit jaar. Tinne Van der Straeten legde toen de federale regering op om tegen eind dit jaar te komen uitleggen hoe ze dat zouden doen. Nu ze zelf de minister is die het moet uitvoeren, beseft ze plots dat ze het onmogelijke vroeg en stelt ze het uit tot 2022.

Maar of de regering deze miljardenstroom aan subsidies nu op onze elektriciteitsfactuur zet of uit de begroting haalt, het maakt niets uit. Het komt uit onze geldbeugel of zal als staatsschuld op de schouders van onze kinderen terechtkomen. De Vivaldiregering beloofde dat ze geen belastingen zou invoeren die de gewone mensen die ondernemen, werken en sparen, zou treffen. Wel zoals ik al eerder zei: deze Tinne-taks zal de gewone mensen het hardst treffen.

Dure buitenlandse ‘vuile’ energie importeren

Als de blauw gesubsidieerde gascentrales niet voldoende zijn om het energiegat te vullen wil men dure energie uit Frankrijk, Duitsland, Nederland en Groot Brittannië aankopen. Vóór paarsgroen in 1999 aan de macht kwam voerden we 15% van onze elektriciteit uit, nu voeren we 25% in. Door de aanbidding van de klimaatkerk en de zinsverbijstering rond hernieuwbare energie kocht België in 2018 voor 1,2 miljard euro elektriciteit aan in het buitenland.

Als het licht in 2025 niet wil uitgaan zullen we jaarlijks vermoedelijk 5 miljard euro dure elektriciteit moeten importeren. Dat vindt groene Tinne niet erg. Maar ze jeremieert wel over 31 miljoen euro energiecertificaten die we in het buitenland moeten aankopen omdat we de 13%-norm voor hernieuwbare energie niet halen. Dus liever miljarden euro’s dure energie aankopen in het buitenland en miljarden euro’s CRM-subsidies betalen dan enkele tientallen miljoenen euro’s energiecertificaten aan te kopen. Enkel in een dystopische sciencefictionkomedie is dat een realiteit.

Belastingregering

Er is een wet in de politiek die zegt dat je belastingen moet invoeren of verhogen in het eerste jaar dat je aan de macht bent. Vier jaar later is de kiezer dat vergeten als ze naar de stembus trekken, luidt het devies. Met de verhoging van de tabaktaks, de invoering van de Tinne-taks, koolstoftaks en effectentaks zal enkel bij die laatste waarschijnlijk de gewone man niet het kind van de rekening zijn. Ik heb tegenwoordig meer schrik van deze groene belastingtsunami dan van een derde coronagolf.

Sta me toe te eindigen met Mark Rutte te parafraseren: ‘Voor de groenen is een belastingparadijs een land waar we ons blauw betalen aan groene taksen, voor mij is een belastingparadijs een land arm aan belastingen’