Het Kir-dilemma

Emir Kir, de burgemeester van Sint-Joost-Ten-Node, heeft ‘met veel machtsvertoon’ honderdnegentien mensen uit hun tijdelijke verblijfplaats in het Gesù-klooster gedwongen. Volgens aanwezige advocaten ging het er ‘zeer hardhandig’ aan toe. Journalisten klaagden achteraf dat ze ruw op afstand werden gehouden. Onder de honderdnegentien waren ook achtendertig kinderen. Niet iedereen zou daar mee wegkomen. Wat als het nu Afghanen in de Sint-Godelievekerk van Aalter waren geweest, in alle vroegte op straat gezet door de lokale troepen van titelvoerend burgervader Pieter De Crem? Wat als kleine Kameroeners  door Antwerps burgemeester Bart De Wever uit het Grauwzusterklooster waren gekegeld?  Maar nee, het waren dus (voornamelijk) Roma in Sint-Joost. En ‘de dader’ was een PS’er van Turkse origine.

Een autochtone burgemeester van (centrum)rechtse gezindte zou zonder twijfel de volledige progressieve goegemeente over zich hebben gekregen. Racisme zou minstens gesuggereerd worden in de talloze opiniestukken, columns en andere commentaren die aan de kwestie gewijd zouden worden. Politicologen zouden in breedvoerige analyses verwijzen naar de denkbeeldige strijd om de Vlaams Belang-kiezer, een theoretische mensensoort die in een onveranderlijke staat van keihard racisme verkeert en het liefst elke ochtend een paar zigeunerkinderen tussen de boterhammen legt. De toekomstige bestemming van de Gesù-kerk – een prestigieus project van een kapitaalkrachtige projectontwikelaar – zou al snel in verband worden gebracht met de betrokken burgemeester, die dan ook wel een corrupte neoliberaal zal wezen.

Niet dat zulke intentieprocessen onmogelijk te maken zijn bij Emir Kir. De burgemeester van Sint-Joost dankt alles aan zijn Turkse achterban. Kir was bij de gemeenteraadsverkiezingen vorig jaar niet de lijsttrekker voor de PS: die rol was weggelegd voor uittredend burgemeester Jean Demannez. Vanop de 3^de plaats haalde Kir echter een pak meer voorkeurstemmen dan zijn burgemeester. Het is geen geheim dat de grote Turkse gemeenschap in Sint-Joost daar voor iets tussen zat. Etnisch stemmen, heet zoiets, en ook andere tribale reflexen zijn de Turkse Brusselaars niet vreemd. Bijzonder populair zijn de Roma onder Turkse landgenoten immers allesbehalve. Stoer de spierballen rollen tegenover dat bonte(maar niet zo mediteraanse) allegaartje in het oud klooster: dat zal een deel van de achterban van Kir wel smaken. In Sint-Joost is ‘overlast’ trouwens het voornaamste argument voor de ontruiming van het Gesù-klooster, inclusief beschuldigingen van criminele handelingen zoals prostitutie en drugshandel.

Een gokje: de volgende dagen zal u vooral veel lezen over de onveilige en ongezonde levensomstandigheden in het Gesù-klooster. Dat is namelijk een verklaring waar de politiek correcte medemens zich mee kan verzoenen. De uitzetting als menslievendheid. Het alternatief zou zijn om een PS’er, een ‘Turkse’ PS’er bovendien, in verband te brengen met onverdraagzaamheid, stoer spierballengerol of zelfs onderhuids racisme. En zoals we allemaal weten, is racisme het monopolie van de blanke Vlaamse middenklasser. Een PS’er als schrik der zigeuners? Imbuvable!

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>