Maak ambitieuze jongeren volwaardige politici

Hoe moet het verder op het politieke schouwtoneel na deze coronacrisis? Er gaan bij verschillende partijen geruchten op om toch de stap naar vervroegde verkiezingen te wagen. De gekende politici en gekende visies brachten geen oplossingen na de verkiezingen van 26 mei. Maken we opnieuw dezelfde fout, of kiezen we voor de toekomst? Durven partijen jongeren eindelijk de volwaardige plaats in de politiek geven die ze verdienen?

Vertrouwensbreuk met jonge generaties

Het is al lang geen publiek geheim meer. De jongere generaties in ons land zijn het vertrouwen in de huidige politiek kwijtgespeeld. Het gevolg hiervan is onlosmakelijk dat er steeds minder jonge gezichten te vinden zijn in de politiek. Op eender welk niveau. Dat leidt ertoe dat herbronning en momenten van bewustwording uitgesteld worden. We blijven met de huidige generatie die aan de macht is ter plaatste trappelen. Slechts weinigen hebben namelijk de durf om nieuwe mensen, ideeën en visies naar voren te schuiven. Ze zijn immers bang voor een afstraffing door de kiezer.

Uit een nota van KU Leuven naar aanleiding van de verkiezingsuitslagen in mei 2019 kunnen we stellen dat 72% van de mandatarissen reeds verkozen werden op een ander niveau. Dat bewijst dat partijen er wel degelijk systematisch voor kiezen om vaste gezichten terug te halen. De voorbije jaren heeft die stilstand ervoor gezorgd dat de huidige politiek in een negatief daglicht kwam te staan. De kiezer is het vertrouwen verloren in ‘de klassieke gezichten’. Dat blijkt heel duidelijk uit de richting die zij kozen op 26 mei 2019.

Kom met jonge gezichten en ideeën

Intussen zijn de klassieke politici er na bijna een jaar nog steeds niet in geslaagd om een federale regering te vormen. Het is nutteloos om straks opnieuw met dezelfde vooroordelen aan tafel te gaan zitten. Laten we jongeren een kans geven. Als er straks vervroegde verkiezingen aankomen, moeten we ervoor kiezen niet opnieuw die oude stoffige doos met politici boven te halen. We zien vandaag reeds enkele voorbeelden van jonge politici die hun partij uit een dieptepunt hebben gehaald.

Denken we maar aan Conner Rousseau en Tom Van Grieken. Ze zijn elk, onafhankelijk van hun politieke voorkeur, een voorbeeld voor jongeren met politieke dromen. Vlaams Belang werd onder Tom Van Grieken de tweede grootste partij van Vlaanderen. En ook de komst van Conner Rousseau zal zijn effect bij de volgende verkiezingen niet missen. De aparte stijl van leiderschap, onderhandelen en debatteren spreekt heel wat kiezers aan. Ze zijn de uitgedroogde politieke discussies beu. Het is meer dan ooit het moment ook voor andere partijen om de toekomst aan het woord laten. Wie weet is er straks wel een partij die het aandurft om met een jongere als lijsttrekker naar de kiezer te stappen?

Er zijn nog jongeren met politieke ambitie

De huidige politieke situatie doet er zeker geen goed aan. Toch zijn er wel degelijk nog heel wat jongeren met ambitie in de politieke wereld. Het kan niet de bedoeling zijn om jongeren eerst tot onderdeel van de oude stoffige doos te maken vooraleer ze iets mogen betekenen in de politiek.

In België ben je verkiesbaar vanaf je achttiende verjaardag, maar de politieke partijen hebben die leeftijdsgrens jaar na jaar hoger gelegd dan ze in werkelijkheid is. De gemiddelde leeftijd van de Vlaamse verkozenen voor de kamer bedraagt vandaag net geen 45 jaar. We kunnen ons afvragen of we daarmee iedereen ten volle kunnen vertegenwoordigen? Hoef je echt een vastgeroest boegbeeld te zijn om bij de kiezer in de smaak te vallen?

Hoe kunnen we als politieke partijen jongeren oproepen om naar de stembus te trekken en hun mening te verkondigen als we hen op onze kieslijsten achterwege laten, of in het beste geval ergens in een verre uithoek van onze partijlijst plaatsen? Geef de mensen met gezonde ambitie nu toch eindelijk de kans om zich op het hoogste niveau te bewijzen. En geef ze daartoe de nodige ondersteuning als partij.

Laten we ons als jongeren profileren

Sinds enkele jaren koester ikzelf steevast de hoop om ooit van politiek mijn job te kunnen maken. Ik besef als geen ander dat dit een moeilijke opdracht is. De particratie in dit land is zo sterk geworden dat het voor nieuwe gezichten quasi onmogelijk is om zonder de klassieke politieke carrière te hebben doorlopen, aan zet te komen. Ikzelf ben hoopvol voor de toekomst van de jongeren in het politieke landschap als ik zie dat er partijen zijn die stilaan aan die verjongingskuur werken.

Inderdaad, we hebben niet de ervaring. Maar laat dat misschien net in ons voordeel pleiten. De politiek moet misschien leren om te onderhandelen zonder alle vooroordelen uit het verleden telkens met zich mee te dragen. Laten we ons als jongeren massaal engageren om zelf onze toekomst in handen te nemen. Niet door te gaan betogen of verontwaardigde Tweets de wereld in te sturen, maar door onszelf te profileren als toekomstige politici die de problemen willen aanpakken.

Iedereen is het erover eens, zelfs over de partijgrenzen heen, dat het anders en beter moet na deze coronacrisis. Het is tijd om een nieuwe generatie naar voor te schuiven op onze kieslijsten. Laat hen bij volgende verkiezingen aan het woord komen en toon dat je als partij nieuwe visies aandurft.

Ik weet dat veel jongeren momenteel wachten op het moment waarop ze zichzelf als toekomstige generatie zullen kunnen en mogen bewijzen aan het politieke front. Jongeren horen niet alleen thuis in een aparte jongerenafdeling. Ze horen thuis op de politieke voorgrond van elke partij die durft te kiezen voor de toekomst. Stop jezelf als jongere niet weg in dat hoekje van je jongerenafdeling. Durf te spreken, durf je mening en ideeën op tafel te leggen. Durf je plaats in onze eigen toekomst op te eisen.

Luister ook naar de Doorbraak Radio podcasts met jongeren in de politiek, met jonge politici van Jong Groen, Vlaams Belang, N-VA en sp.a.