JavaScript is required for this website to work.
Binnenland

Over belastingverhogingen, rode cijfers en gebroken beloftes

Vlaanderen gaat de weg van België op

ColumnChris Janssens21/12/2015Leestijd 3 minuten

… en maakt daar enige haast bij

Aangeboden door de abonnees van Doorbraak

Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.

Ik neem ook een abonnement

 

Bij het begin van deze regeerperiode – nauwelijks een jaar en wat maanden terug – kregen we van de Vlaamse regering te horen dat ze de belastingen NIET zou verhogen. Er zouden ook geen budgettaire tekorten zijn, want – zo werd voortdurend herhaald – dat zou neerkomen op “het afschuiven van schulden op de toekomstige generaties”. Ik was bij het aantreden van de regering erg kritisch over het aangekondigde beleid – waarin Bourgeois nog minder Vlaamse ambitie toonde dan de vorige regeringen – maar op deze punten gaf ik de regering gelijk. Het overheidsbeslag in dit land is immers al zowat het grootste van Europa. En de factuur van de vergrijzing zal de volgende decennia al voldoende wegen op het budget, dat we daar geen schep bovenop moeten doen door begrotingstekorten toe te laten.

Maar helaas, net als zoveel andere beloften, wil de regeringsploeg van Bourgeois de genoemde engagementen – geen belastingverhogingen en geen tekorten – nu zo snel mogelijk vergeten. De NV Bourgeois duikt voor het tweede jaar op rij in de rode cijfers. Voor 2016 staat een tekort van 172 miljoen euro in de begroting ingeschreven. En dan werd de factuur van de asielcrisis – 120,8 miljoen euro, waar de regering liefst over zwijgt – nog buiten het budget gehouden. Het vermaledijde begrotingstekort, dat in 2014 nog een probleem heette te zijn is dat nu niet meer. De communicatie van de Vlaamse regering is inmiddels bijgesteld.

En jawel, de schulden worden doorgeschoven naar de volgende generaties. U zal het misschien niet meteen gevoeld hebben, maar naast een gigantische federale overheidsschuld slepen we inmiddels ook een aangroeiende Vlaamse overheidsschuld met ons mee. In 2016 al 25,8 miljard euro. Een niet gering bedrag, in vergelijking met het totale Vlaamse budget van zo’n 40 miljard euro.

Ook de belofte dat de belastingen niet zouden worden verhoogd, mag samen met het ‘kordate immigratiebeleid’ en het ‘confederalisme’ in de map ‘verbroken verkiezingsbeloftes’. Vorig jaar maakte de regering het leven van de Vlaming al fors duurder door de verdubbeling van de premie van de zorgverzekering, de niet-indexering van de kinderbijslag, de duurdere tickets van De Lijn, de vermindering van de woonbonus, de verhoging van het inschrijvingsgeld in het hoger onderwijs, de verhoging van de maximumfactuur in het lager en kleuteronderwijs, en de verhoging van de saneringsbijdrage voor het drinkwater.

Nu voert de regering schaamteloos een nieuwe belasting in, de zogenaamde Turteltaks. Elk gezin dat elektriciteit verbruikt, mag 100 euro extra per jaar dokken. Elk gezin dus. De stroomfactuur voor een gemiddeld gezin zal op één jaar tijd met maar liefst 50 procent stijgen. Het wordt op de energiefactuur, en tussen alle taksen, stilaan zoeken naar de netto kostprijs van de elektriciteit zelf.

De regering wordt trouwens steeds inventiever in het maskeren van belastingverhogingen. De ene keer heet het: ‘het dempen van schuldenputten’ (de energieheffing), de andere keer gebeurt de belastingverhoging onder het motto ‘de vervuiler betaalt’ (de waterfactuur) en een volgende keer spreken we over de ‘vergroening van de verkeersbelasting’.

Want inderdaad, ook de zogenaamde ‘vergroening van de verkeersbelasting’ komt uiteindelijk neer op een belastingverhoging. De kopers en eigenaars van dieselwagens mogen een bijdrage leveren om het gat in de begroting dicht te rijden, letterlijk en figuurlijk. Een belastingverhoging die ook nog eens asociaal is, want vooral mensen die noodgedwongen een tweedehands dieselwagen moeten kopen, zullen extra diep in hun zakken mogen tasten.

Is er dan geen alternatief? Toch wel. Maar dan moeten er heilige huisjes gesloopt worden. De overheid neemt de kosten voor de inburgeringstrajecten voor nieuwe immigranten volledig voor zich. Elk traject kost 4.317 euro. Waarom moeten deze cursussen gratis zijn voor de deelnemers? In Nederland bijvoorbeeld zijn inburgeringscursus en -examen betalend. Waarom legt de Vlaamse regering zich zo gemakkelijk neer bij het voortbestaan van de miljardentransfers naar Wallonië? Waarom niet actief streven naar een afbouw? Waarom het ‘weg met ons’-hobbyisme blijven financieren van het CGKR, het Minderhedenforum, de Meldpunten Discriminatie, de etnisch-culturele federaties, de hele integratie-industrie en hun talloze nutteloze projecten? Waarom onze sociale zekerheid en sociale voorzieningen niet beperken tot mensen die hier al een bepaald aantal jaren hebben verbleven, en ook gewerkt hebben? Waarom 50 bijkomende moskeeën erkennen met een prijskaartje van ongeveer 2 miljoen euro per jaar (via subsidiëring door de provincies)? Waarom miljoenen euro’s kinderbijslag naar het buitenland laten vloeien?

Op al deze vragen kreeg ik tot op heden geen enkel antwoord. En daarom aanvaard ik niet dat deze Vlaamse regering opnieuw in het rood gaat, en de schulden doorschuift naar de volgende generaties.

@chrisjanssensVB

Chris Janssens werd geboren in het jaar van het Egmontpact dat leidde tot de stichting van het Vlaams Blok. Sinds 2009 zetelt hij in het Vlaams Parlement, waar hij momenteel de Vlaams Belang-fractie voorzit. Hij is tevens partijbestuurslid van het Vlaams Belang en fractieleider in de Genkse gemeenteraad.

Commentaren en reacties