Vandaag 1871: Philip M. Blommaert overleden, een van de vergeten vaders van de Vlaamse Beweging
Philip M. Blommaert (1808-1871)
Philip M. Blommaert, telg van een orangistisch geslacht, staat in het prille België aan de wieg van de Vlaamse Beweging. Toch geniet hij niet dezelfde bekendheid als een Hendrik Conscience.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnementIn Gent overlijdt op 14 augustus 1871 de jurist en schrijver Philip M. Blommaert; hij is 62. Blommaert is een van de zeldzame leden van de hogere burgerij die na 1830 overal de volkstaal spreekt en verdedigt. Hij wordt een belangrijke figuur bij de Vlaamse heropstanding. Zijn vader Jacques Ferdinand Blommaert (1774-1827) was ten tijde van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden een overtuigd orangist, in Gent actief als gemeenteraadslid (1814-1824), schepen (1818-1824) en arrondissementscommissaris (1824).
Zoals zijn vader en grootvader, studeerde Philip Blommaert aan het Koninklijk Atheneum aan de Ottogracht in Gent. Hij promoveert er in 1829 tot doctor in de rechten aan de Rijksuniversiteit. Deze Vlaamse jurist en schrijver is een persoonlijke vriend van Hendrik Conscience en start mee de Vlaamse Beweging op. Al in 1832 publiceert hij zijn Aenmerkingen over de verwaerloozing der Nederduitsche tael ‘waarin hij pleit voor het herstel van de moedertaal in de Vlaamse gewesten, erop wijst dat de Vlaamse bevolking in het nieuwe België de meerderheid uitmaakt, dat het Nederlands geschikt is als taal voor rechtspraak en bestuur, dat het bijdraagt tot verlichting, onderwijs en beschaving van het volk en een waarborg is voor het behoud van de goede zeden tegen het Franse bederf en voor het consolideren van de nationale geest’ (Ada Deprez).
Blommaert is een van de indieners van het eerste Vlaams Petionnement (1840), waarmee de Vlaamse Beweging politiek aan de slag gaat. Hij is ook mede-oprichter van onder meer de Maetschappy van Vlaemsche Letteroefening, De tael is gansch het volk (1836) en het Willemsfonds (1851).
Philip Blommaert is verder een tijdlang gematigd-liberaal, maar overtuigd Vlaams gemeente- en provincieraadslid. In zijn geschriften, onder meer in de Aloude geschiedenis der Belgen of Nederduitsers (1849), betreurt hij de omwenteling van 1830 als noodlottig voor de Nederlandse taal en letterkunde.
In Gent (Sint-Amandsberg) is een straat naar hem genoemd. Dan toch.
Categorieën |
---|
Tags |
---|
Luc Pauwels is historicus, gewezen bedrijfsleider en stichtte het tijdschrift 'TeKoS'.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.
Jack London was een veelschrijver én avonturier. Zijn omzwervingen overtuigden hem van de noodzaak van een socialistische samenleving, een idee dat hij verwerkte in zijn boeken.