Vandaag 1992: de Internationale Anti-Dieet Dag

Sinds 1992 wordt elk jaar over de hele wereld de Internationale Anti-Dieet Dag gehouden, ingesteld als reactie op de zelfmoord van een 15-jarig Engels meisje. Ze stapte uit het leven omdat ze er niet meer tegen kon dat ze zo dik was en een volkomen negatief zelfbeeld had ontwikkeld.

Daarop wordt No Diet Day in het leven geroepen door de Engelse feministe Mary Evans Young. Ze is de aanvoerster van een Engelse groep genaamd ‘Diet Breakers’. Ze is op dit idee gekomen omdat ze zelf op school wordt gepest omdat ze (te) dik was. De eerste activiteit van het nieuwe collectief is een picknick in het Londense Hyde Park. De twaalf deelneemsters hebben allerlei lekkernijen meegebracht, waaraan ze zich willen tegoed doen. Maar de regen is een spelbreker. Mary neemt ze dan maar allemaal mee naar haar thuis.

Na dit evenement wordt de zaak groot aangepakt. De media krijgen er lucht van en weldra wordt het een ‘internationale dag’. Met deze dag wil men reageren tegen de obsessie van heel veel mensen om tot elke prijs slank te zijn. De ‘Anti-Dieet Dag’ is volgens de promotoren nodig omdat de samenleving constant boodschappen uitzendt dat dik lelijk en ongezond is en dat het koste wat het kost vermeden of verholpen moet worden.

Lijnrecht daar tegenover staat de mening, gesteund op wetenschappelijk onderzoek, van de Stichting tegen Kanker: overgewicht verhoogt het risico op meer dan 10 kankertypes!