Wat de VRT ‘gematigde’ islam noemt
Indonesië krijgt wel zeer positieve pers
‘Indonesië staat bekend om gematigdheid en tolerantie’, beweerde het VRT Journaal maandag. De Volkskrant vertelde die dag een ander verhaal.
Aangeboden door de abonnees van Doorbraak
Dit gratis artikel wordt u aangeboden door onze betalende abonnees. Als abonnee kan u ook alle plus-artikelen lezen. Doorbreek de bubbel vanaf €4.99/maand.
Ik neem ook een abonnement‘Indonesië is met zijn 200 miljoen moslims het grootste islamitische land ter wereld, maar het staat ook bekend om zijn gematigdheid en tolerantie‘. Zo leidt nieuwsanker Wim De Vilder een reportage over het Zuidoost-Aziatische land in, op maandag 14 maart. Het stuk is een heel constructief staaltje VRT-verslaggeving: gematigde islam, geen probleem met de democratie of met de mensenrechten, amper Syriëstrijders en radicale groepen hebben niets in de melk te brokken. Wordt allemaal netjes beaamd door de drie bronnen in de reportage: een imam, een islamleraar en de leider van een islamorganisatie.
‘In Indonesië is een door de overheid gesteunde haatcampagne tegen homo’s, transgenders en biseksuelen ontbrand. Op tv worden ze geweerd, knokploegen bedreigen hen op straat‘. Zo leidt De Volkskrant een uitgebreide reportage over hetzelfde Zuidoost-Aziatische land in, ook al op maandag 14 maart. De Volkskrant is één van de drie Nederlandse kwaliteitskranten. Als zusterkrant van De Morgen kan je het blad niet wegzetten als een rechts vod. Toch wordt het grootste islamitische land ter wereld niet bepaald neergezet als een paradijs van gematigdheid en tolerantie. Een resem concrete wantoestanden schetsen het beeld van een land waar de mensenrechten duidelijk op de helling staan.
Een greep uit de reportage van De Volkskrant, die titelt: ‘Homo niet veilig meer in Indonesië. Haatcampagne en censuur’:
– Paramilitaire groeperingen (in camouflagepak), met namen als ‘Forum Umat Islam’, beheersen de straat met vlaggen, megafoons en slogans tegen de ‘ziekte’ van homofilie. Ze roepen dat homo’s moeten verdwijnen, en dat zij dat zullen regelen.
– De Indonesische uitzendcommissie KPI wil holebi’s (inclusief ‘mannen die vrouwelijk gedrag vertonen, vrouwelijk praten of zelfs vrouwenkleren dragen’) verbannen van het televisiescherm. Tientallen presentatoren en beroepsgasten zijn op slag werkeloos geworden.
– De Indonesische minister van Hoger Onderwijs zegt dat holebi’s niet thuishoren op de universiteit.
– De Indonesische minister van Defensie zegt dat holebi’s ‘erger zijn dan een kernoorlog’, omdat zij de moraal van het land van binnenuit uithollen.
– Op straat worden holebi’s fysiek bedreigd en geïntimideerd, onder het goedkeurend oog van de politie. Als slachtoffers de politie om hulp vragen, krijgen ze het advies van de straat weg te blijven.
– In het Indonesische parlement worden anti-holebiwetten ingediend, zoals een wet die websites wil verbieden om ‘holebi-onderwerpen’ te bespreken.
– Sjiïtische dorpen zijn platgebrand, want ‘zij horen niet in het soennitische Indonesië’.
– Christelijke kerken worden tot sluiting gedwongen. De bouw van nieuwe kerken wordt verhinderd.
– Journalisten van De Volkskrant zijn gearresteerd, omdat ze getuige waren van een raid waarbij een knokploeg een nederzetting van afvallige moslims aanviel.
– De knokploeg FPI (‘Front van de Verdedigers van de Islam’) is berucht om het aanvallen van homo’s, andersdenkenden, liberalen en zelfs de Miss World-verkiezing. Deze dappere verdedigers van de islam krijgen de (al dan niet passieve) bijstand van de politie.
Dat is dus het land dat onze openbare omroep omschrijft als ‘gematigd’ en ’tolerant’ – zolang je maar niet de pech hebt om een minderheid te zijn, of de islamisten op een andere manier tegen de haren strijkt. Welke standaarden hanteren ze daar eigenlijk aan de Reyerslaan? Zijn ze nu echt zo wanhopig op zoek naar argumenten die moeten bewijzen dat het allemaal wel meevalt met die islam? Hoeveel alarmsignalen wil de VRT eigenlijk negeren, als die de vooropgestelde conclusie van een gematigde wereldgodsdienst in de weg staan?
Het is bijzonder pijnlijk dat net Wim De Vilder Indonesië ‘gematigd’ en ’tolerant’ moest noemen. Behalve een uitstekend nieuwsanker is De Vilder ook een boegbeeld van de holebigemeenschap in Vlaanderen. Met zijn publieke coming out, 14 jaar geleden, heeft De Vilder veel betekend voor Vlaamse holebi’s. Omdat De Vilder homo is, zou hij in Indonesië geen universitaire studies mogen volgen van de bevoegde minister. Deze intelligente, fijnbesnaarde journalist is in dit tolerante land ‘erger dan een kernoorlog’.
Beste herauten van de constructieve journalistiek, als jullie toch zo graag ‘context’ willen schetsen, zorg dan eerst dat jullie de feiten op een rijtje hebben.
Categorieën |
---|
Personen |
---|
Daniël Walraeve (1988) is het pseudoniem van een brave historicus die eigenlijk maar één onhebbelijk trekje heeft: hij is een onverbeterlijke consument van traditionele media. Elke dag leest hij zowat alle kranten en elke dag wordt hij dan weer vreselijk boos om een of ander editoriaal of ander naïef opiniestuk. Hij kan er zelf echt niets aan doen, tenzij er af en toe een stukje over plegen voor Doorbraak. Stokpaardjes zijn ideologie, identiteit en samenleven.
Met een communautaire campagne graaft De Wever zijn eigen graf. Dat vertikt hij.
‘Het bloed dat vloeit kleeft aan de handen van Hamas’, zegt de Israëlische ambassadeur in België. Maar hoe moet het verder? Een gesprek.