XII werken voor de volgende federale regering

Doorbraak zocht en vond al snel enkele belangrijke doelstellingen die de federale regering heeft gereserveerd voor de opvolger van Elio Di Rupo. Om het verwijt van partijdigheid uit de weg te gaan, komen hier enkel de experts van de huidige federale besluitvorming aan bod: de coalitiepartners zelf. Welke werkjes moet de vólgende federale regering maar opknappen?

* Een nieuwe procedure voor topbenoemingen bij overheidsbedrijven, objectiever deze keer.

(Pleidooi van CD&V-Kamerlid Jef Vandenbergh, De Zevende Dag, een, 22 september 2013)

* Een vergaande legerhervorming, waarbij een aantal taken geschrapt worden en alle aandacht gaat naar de uitbouw van vooral de transportcomponent. 

(Voorstel sp.a-er Dirk Van der Maelen, Het Nieuwsblad, 19 september 2013)

* Een herstructurering van de regering zelf, zodat er naast de premier nog maar zes superministers zijn (die dan elk worden bijgestaan door een paar staatssecretarissen).

(Ingeving van sp.a-staatssecretaris John Crombez, Het Laatste Nieuws, 16 september 2013)

* Een herevaluatie van de asielcriteria, omdat ‘de slinger te ver is doorgeslagen’.

(Hoop van sp.a-opperhoofd Bruno Tobback, De Morgen, 12 september 2013)

* Een belastingsverlaging ter waarde van 5 miljard, samen met 100 000 nieuwe jobs.

(Wens van MR-voorzitter Charles Michel, Het Laatste Nieuws, 27 augustus 2013)

* Een diepgaande hervorming van de NMBS.

(Plan van o.m. Open VLD-vicepremier Alexander De Croo, De Standaard, 24 augustus 2013)

* Hervorming van de huidige anciënniteitsregels.

(Een resolutie van Open VLD-parlementairen Gwendolyn Rutten en Mathias De Clerq, De Standaard, 27 juli 2013)

* Structurele pensioenhervorming, bijvoorbeeld door pensioenleeftijd aan levensverwachting te koppelen.

(Opiniestuk van CD&V-potentials Robrecht Bothuyne en Peter Van Rompuy, De Morgen, 25 juli 2013)

* De Belgische grendels (zoals pariteit binnen de regering, alarmbelprocedure) ‘uit het systeem knippen en filteren’.

(Visie van Open VLD-topper Bart Somers, De Standaard, 10 juni 2013)

* Een nominaal evenwicht op de federale begroting realiseren (tegen het jaar 2016).

(Belofte van CD&V-minister Koen Geens, De Morgen, 25 april 2013)

* Een ingrijpende fiscale hervorming doorvoeren.

(Ambitie van de eerdergenoemde Koen Geens, De Tijd, 16 maart 2013)

* Een federale regering vormen met een meerderheid aan Vlaamse kant.

(Idee van gewezen CD&V-vicepremier Steven Vanackere, De Kruitfabriek, VIER, 5 december 2012)

Deze opsomming stopt om literaire redenen bij twaalf, maar had wel nog even kunnen doorlopen. Er wordt hier ook zedig gezwegen over al die uitdagingen waar de traditionele partijen ook zelf veel over zwijgen. Zo zal de volgende federale regering zonder enige twijfel geconfronteerd worden met de dure afwikkeling van het Dexiadossier of met de alarmerende oplopende kosten binnen de gezondheidszorg.

De federale coalitiepartij Open VLD lijkt niet geweldig goed geplaatst om andere regeringen te verwijten teveel door te schuiven naar de nog onbekende opvolgers die na 25 mei 2014 mogen aantreden. ‘Doorschuifregering’ is trouwens maar een licht aangepaste versie van ‘doorsluisregering’, de term die fiscalist Michel Maus gebruikte om het kabinet Di Rupo te omschrijven (in Trends, 5 september 2013).

De campagneberichtgeving die sinds begin september de krantenbladzijden overwoekert focust voorlopig op de vraag wie er deel zal uitmaken van de volgende federale regering. Om te weten welke partijen met welke getalsterkte zullen aantreden in het volgende kabinet moet het oordeel van de kiezer worden afgewacht. Maar dat die volgende federale regering bijzonder veel belangrijk werk zal hebben, is ondertussen wel al pijnlijk duidelijk.

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>