Nucleaire bom onder Vivaldi-coalitie

De zogenaamde exiteers van de Groep van Experts belast met de Exit-Strategie, afgekort GEES, moet ons land voorbereiden op de uitstap van de lockdown. Deze wetenschappelijke experten beslisten dat we de kerncentrales moeten openhouden omdat we, door de schaarste op de wereldmarkt als gevolg van de coronacrisis, het niet zullen redden met hernieuwbare energie. De GEES legt zo een nucleaire bom onder de groene zoden van een eventuele Vivaldiregering. De vraag van één miljoen is of Groen en Ecolo in een regering zullen stappen, die de kerncentrales openhoudt en enkel symbolische stappen zet richting energietransitie.

Onze elektriciteitsfactuur is een groene belastingbrief

Het standpunt van GEES is terecht, want mochten we vandaag ons land enkel met duurzame energie voorzien, dan gaat elk jaar op 5 februari het licht uit. Nochtans hebben de politici vanuit hun groene gedachtebubbel onze energiefactuur sinds 2007 meer dan verdubbeld door een groene belasting om hernieuwbare energie financieel te ondersteunen. Zo werd onze elektriciteitsfactuur een groene belastingbrief.

In eerdere artikels Subsidies en verslavingssyndromen (2018) en Groenestroomcertificaten: ‘Belastingen voor het volk, een gouden grabbelton voor superrijke groene industriëlen’ (2019) schetste ik al uitvoerig de windfall profits voor de rijke energieboeren en de asociale effecten van de groenestroomcertificaten.

Het is niet realistisch om nog veel windmolens en zonnepanelen te plaatsen, omwille van de intermittentie van deze energiebronnen. Intermittentie betekent letterlijk onderbreking, en slaat hier op het feit dat de energieproductie niet constant is. Zonnepanelen hebben ‘s nachts en bij bewolkt weer daluren en windmolens pieken dan weer bij storm. In periodes van veel zon en wind, zoals de afgelopen weken, resulteert dat in een overproductie en in een negatieve verkoop van energie. De energieproducenten moeten dan betalen aan bedrijven om hun energie te verbruiken anders wordt het netwerk overbelast. Maar, geen erg, want ook voor elke watt van deze negatieve verkoop krijgen ze groenestroomcertificaten, die wij met z’n allen via onze elektriciteitsfactuur betalen.

Afschaffing van groenestroomcertificaten?

Nagenoeg alle economisten en sociologen zijn het erover eens dat post corona een vrijwaring van de koopkracht primordiaal is. De progressieve elite, Groenen voorop, wordt verscheurd tussen een sociaal beleid en een ecologisch beleid. Het zijn vaker elkaars tegenpolen dan elkaars metgezellen. Dat bleek reeds uit het debat omtrent de lage-emissiezones, de kilometerheffing en de bedrijfswagens. Ook in dit debat moeten we ons de vraag stellen of we om sociale redenen de doorrekening van de groenestroomcertificaten en andere milieuheffingen niet moeten schrappen of tijdelijk opschorten.

Het schrappen van de doorrekening van milieuheffingen op de elektriciteitsfacturen zou een daling betekenen van ongeveer 40% van onze elektriciteitsfactuur. Voor een gemiddeld gezin is dat al snel een besparing van 450 euro, voor bedrijven een veelvoud. Deze operatie zou quasi driemaal effectiever zijn dan de verlaging op de elektriciteitsfactuur van de BTW van 21% naar 6%. De toekenning van de groenestroomcertificaten aan particulieren zou ten laste van de begroting moeten vallen. De toekenning aan energieproducenten zou ad hoc herbekeken moeten worden omwille van technologische vooruitgang in de sector, waardoor het nut van subsidies wegvalt.

Greyday op oudejaar

De groene goden willen tegen 2050 klimaatneutraal zijn en greyday op 31 december vieren. Greyday is de dag waarop de herbruikbare energie op is. In een onveranderde situatie, rekening houdend met de degressie op Vlaams niveau, zou dergelijke uitbouw van duurzame energie betekenen dat onze elektriciteitsfactuur tegen 2050 nog eens vervijfvoudigd wordt en wellicht 75% belastingen zou omvatten.

Ecologisten willen daarnaast kerncentrales vervangen door gascentrales die meer CO2 uitstoten en ongezonder zijn voor onze kinderen. Dit staat diametraal tegenover de uitspraken van EU-Commissaris Frans Timmermans: ‘We willen zo pragmatisch mogelijk zijn bij de Europese Commissie, maar de focus is: hoe worden we duurzaam? Gas is dat niet, steenkool evenmin.’ (De Tijd, 2 feb. 2020). Waarom pleiten klimaatdronken Belgische politici dan om CO2- neutralere kerncentrales te vervangen door vervuilende gascentrales?

Trans Adriatic Pipeline (TAP)

De reden vinden we terug bij de investeringen door Fluxys in een nieuwe gaspijpleiding. Het gasbedrijf Fluxys is voor 77% in handen van Publigas da op zijn beurt in handen is van een rist Vlaamse, Brusselse en Waalse gemeenten. Sinds 2013 investeert Fluxys in de aanleg van de Trans Adriatic Pipeline (TAP), een nieuwe pijplijn die gas vanuit Azerbeidjan, via Turkije, Griekenland en Italië naar West-Europa wil importeren.

Daniël Termont, de voormalige burgemeester van Gent, is via zijn voorzitterschap van Publigas bestuurder, voorzitter van de raad van bestuur en ondervoorzitter van het strategisch comité van Fluxys. Hij trad aan in mei 1998 en zijn huidig mandaat loopt af in mei 2021. Als groene socialist stond de voormalige burgemeester van Gent bekend als de man die zijn stad klimaatneutraal wou maken tegen 2050. Maar zoals vaak met socialisten moet je niet luisteren naar hun woorden maar kijken naar hun daden. Want als voorzitter van de raad van bestuur van Fluxys besliste hij om zwaar te investeren in TAP, een nieuwe gaspijplijn, die per jaar 20 miljard m3 aardgas naar Europa wil pompen.

CO2 of Euro?

TAP zal naar schatting zes miljard euro kosten en wordt onder meer gefinancierd door de Europese Investeringsbank. Hoewel geen exacte cijfers terug te vinden zijn investeerde Fluxys naar verluidt 200 miljoen euro en kreeg daarvoor 19% van de TAP-aandelen in handen. TAP zal normaliter dit jaar operationeel worden, en als het rendabel wil zijn moet het gedurende vijftig jaar veel gas aan Europa kunnen leveren. En plots, als bij wonder, beslissen de Belgische politici dat gascentrales bouwen dé klimaatoplossing is. Dat heeft niets met een groene reflex te maken maar met een euroreflex.

Als de steden en gemeenten na het debacle met de gemeentelijke holding (2008) niet nogmaals miljoenen euro’s willen verliezen, dan moeten ze hun klimaatmasker opzetten en hypocriet niet duurzame gascentrales steunen. Gascentrales die volgens Frans Timmermans, de peetvader van de Europese Green Deal, geen onderdeel kunnen uitmaken van een groen en duurzaam Europa.

Net als in The Wizard of Oz moet je in de Belgische politiek achter het gordijn kijken om de misleiding te achterhalen, of zoals het nu populair klinkt, fake news bloot te leggen.