Kinderen grootbrengen is makkelijk. Geef ze op tijd wat eten en drinken en ze worden vanzelf wel groot. Kinderen opvoeden vergt daarentegen heel wat inspanningen en opofferingen. Begrippen die deze generatie niet meer kent.
Meningsuiting betonneren in wetgeving beledigt in feite onze zin voor kritisch denken en bijt zichzelf uiteindelijk in de staart.
Voor metser of schaliedekker deugt Barnard niet, maar de hersenpan van een filosofe blootleggen doet hij met graagte.
Je kan er niet naast kijken, de ethische vraagstukken staan weer op de agenda. Enkele bedenkingen daarbij.
Sociaal liberalisme is een nietszeggende parapluterm. ‘Case by case’ analyse is noodzakelijk.
Het leven moet zo goed en zo gulzig mogelijk geleefd worden. Het einde moet even gezellig zijn. En menswaardig!
Het euthanasiedebat mag niet lichtzinnig worden gevoerd. Het raakt aan de levens van mensen, niet van wat cijfertjes in een rapport.
Broeder Stockman stelt vast dat Vlaamse media eensluidend voor menselijke zelfbeschikking en de autonomie zijn. Alternatieve stemmen komen amper aan bod.
Wie de minderheidsregering wil gebruiken om de abortustermijn ter verlengen naar 24 weken, verwart de samenleving met een eigen ethisch project.
Anders dan Johan Sanctorum denkt Elisabeth Alteköster dat het idee van voltooid leven geen pathologische toestand is. Het verdient respect.
Wat bedoelde Gwendolyn Rutten nu eigenlijk wanneer ze het over ‘voltooid leven’ had? Het is leerrijk om eens over de grens te kijken.
De politiek probeert al heel ons leven te regelen, dat ze van mijn dood tenminste afblijven.
De stilte rond ethische kwesties als abortus is bedrieglijk. In de coulissen worden initiatieven voorbereid om de wetgeving uit te breiden.
De film ‘Joker’ over een doorgedraaide en gewelddadige eenzaat roept heel wat kritiek en vragen op. Sid Lukkassen analyseert hoe de huidige persoonlijkheidsmarkt tot losgeslagen, vereenzaamde predatoren kan leiden.
Omstandereffect kan een gedrag verklaren, maar we schieten er niet mee op. De massa is niet de norm, er is individuele verantwoordelijkheid
Draagmoederschap is een nieuwe vorm van slavernij, gedreven door zakenbelangen, alternatieve levensstijlen en juridisch libertarisme.
Liet Didier Reynders zich verleiden tot corruptie? Onderzoek zal het uitwijzen, maar in elk geval steken meer en meer schandalen de kop op
Als Benno Barnard het over The Fairy Queen, én over de Arnolfini , én over psychologie heeft, dan kan hij ‘seks’ moeilijk uit de weg gaan.
Boehm, niet bekendste ‘Blandijnbergfilosoof’, maar voor velen de belangrijkste. Met Tocqueville vraagt hij of er nu nog ‘politiek leven’ is.
Het zal je maar overkomen dat je innerlijke overtuiging niet klopt met de realiteit, als dat je geslacht betreft kan je dat laten aanpassen.
De stijging van niet-geconventioneerde tandartsen wijst op de weigering van de overheid om gezondheidszorg los te zien van marktdenken.
Als het over scheiden gaat, is er nog veel hypocrisie en ongelijkheid. Ook aan de solidariteit tusen vrouwen schort vaak één en ander
De overzetboten van Gutmenschen als Carola Rackete vormen deel van een criminele onderneming, of ze het nu beseffen of niet.
In de ethica zelf is geen vooruitgang mogelijk lees je wel eens, maar individueel kun je wel vooruitgaan en dat bewijst Karel De Gucht
