De zwakste schakel

Vriend en vijand zijn het erover eens: de regering Peeters II haalt niet het niveau van vorige Vlaamse regeringen en stelt op verschillende punten teleur. Maar wiens schuld is dat nu? Kranten grossieren de laatste tijd in fluisterartikels die op basis van verschillende anonieme bronnen het proces maken van enkele ministers. Vooral in het vizier: Philippe Muyters (N-VA), Ingrid Lieten (sp.a) en Pascal Smet (sp.a), die alle drie te licht zouden uitvallen. Het kan niet anders of CD&V-ministers dragen druk bij tot dat soort achterklapanalyses. We mogen immers aannemen dat kranten geen sp.a’ers zullen afmaken, louter afgaand op N-VA-bronnen, en dat journalisten geen N-VA’er zullen afserveren, enkel op basis van sp.a-insteken. Achter de schermen roddelen de christendemocraten er dus aardig op los over hun collega’s. En daar hebben ze ook reden toe. Ze hebben immers hun eigen falen om toe te dekken.

De meeste pijlen die oppositiepartijen afvuren op de Vlaamse regering raken immers bevoegdheden van CD&V-excellenties. Het gebrek aan samenhang, gemeenschappelijk project, toekomstvisie of goede onderlinge relaties? De verantwoordelijkheid van teamcoach Kris Peeters. De ontoelaatbaar lange wachtlijsten, die op een schrijnende manier alle retoriek over een warm Vlaanderen teniet doen? Onder de auspiciën van ACW-topper Jo Vandeurzen. De oplopende files die onze regio economisch, sociaal en ecologisch ondermijnen? Gelinkt aan de bevoegdheden Mobiliteit en Openbare Werken, onder de hoede van CD&V-primadonna Hilde Crevits.

De CD&V slaagt er (voorlopig?) in om het inhoudelijke falen in de Vlaamse regering toe te dekken. De Vlaamse christendemocraten kunnen nog steeds bogen op hun oude imago van staatdragende partij en profiteren van de degelijke uitstraling van minister-president Peeters. Het helpt wellicht ook dat de CD&V meer dan gelijk welke andere partij opduikt in amusementprogramma’s van de openbare omroep – zoals onlangs werd bevestigd door officiële tellingen. Vooral Kris Peeters en Hilde Crevits maken zichzelf geregeld sympathiek in programma’s van het lichtere genre, zodat zij meer geassocieerd worden met verteerbare gemoedelijkheid dan met beleid dat schromelijk tekortschiet.

Bij CD&V lijken ze ook te begrijpen dat het eigen palmares van Peeters II te veel hiaten vertoont. Daarom probeert de partij van Wouter Beke de regionale campagne zoveel mogelijk te focussen op de toekomst, op het Vlaanderen van na de zesde staatshervorming. Die aanpak dient twee doelen: de bevoegdheidsoverdrachten van de zesde staatshervorming worden voorgesteld als een nulpunt, het begin van een heerlijke nieuwe wereld. Tegelijk moet er niet meer, of minstens minder, gesproken worden over de mislukkingen van Peeters II. En de files? Zij werden langer. Net als de wachtlijsten.

Foto: © Reporters

<Vindt u dit artikel informatief? Misschien is het dan ook een goed idee om ons te steunen. Klik hier.>