Onze ploeg
Met een dweil kun je niet boenen. Maar met een boendoggel ook al niet… wat dan wel begonnen, als er nodig iets op te blinken valt?
Met een dweil kun je niet boenen. Maar met een boendoggel ook al niet… wat dan wel begonnen, als er nodig iets op te blinken valt?
De ‘Revue Générale’ heeft aandacht voor de Vlaamse cultuur, en laat haar lezers kennismaken met Tom Lanoye, Jan Fabre, Lize Spit en anderen
Ondanks het coronajaar is Ivo van Hove blijven doorwerken. In stilte. Om als die weer doorbroken mag worden, krachtig naar buiten te treden.
Niet alle actuele Vlaamse kunstenaars behoren tot de politiek correcte cultuurbubbel, gelukkig maar.
Afgehakte handjes of niet, in een modern Vlaanderen op weg naar écht zelfbestuur horen belegen symbolen van de monarchie niet thuis.
Door- en door Vlaams, Antwerps en universeel: de poëtische ironie van knutselaar Panamarenko.
De Kulturkampf wordt met veel clichés gestreden, maar ook kunstenaars moeten eten. Combineer leefbaarheid met een gezonde marktwerking.
Elitair-wereldvreemd en arrogant-links: de huidige bezuinigingen zijn het antwoord op decennia van publieksverwaarlozing.
De expo ‘Het landschap anders: 5 vrouwen, 5 visies’ behandelt de visie op het landschap van vijf te weinig gekende vrouwelijke kunstenaars
De koers, commerce, veel bier, driekleuren en een oude supervedette: de Tour-start in Brussel stond in het teken van de voltooid verleden tijd
Verzet tegen framing in de journalistiek mag geen beperking van de vrije mening inhouden.
Laurens De Vos neemt de verdediging op van de kunstenaar Fabre, die mee aan de wieg stond van een avant-garde die internationaal de bakens verzet heeft.
Het Vlaamse artistieke kot staat op stelten. In een open brief, gepubliceerd in Recto-Verso, doen de danseressen in dienst van Jan Fabres gezelschap Troubleyn een boekje open over de manier hoe hij met zijn medewerkers omgaat, vooral de vrouwelijke dan, die tijdens de repetities voor het rot van de straat worden uitgescholden, vernederd, dit om ze ‘gefocust’ te houden. …
De Belgische beeldend kunstenaar Johan Creten stelt tentoon in het museum Beelden aan Zee in Scheveningen.
De verrassende cijfers rond seksuele usurpatie in de cultuur- en mediasector wijzen erop dat cultuur in onze “moderne” wereld meer dan ooit een mannenzaak is.
Al wat zich de laatste vijftig jaar aan kunst en cultuur heeft ontwikkeld in Vlaanderen, vindt zijn oorsprong bij PROKA en zijn Zwarte Zaal.
In Utrecht vindt de grootste tentoonstelling in de Nederlanden over ‘Maria’ plaats. Het bezoeken waard.
De nieuwste productie van de man die de wolken meet is, naar zijn aard gemeten, bescheiden.
De betreurde Jan Hoet deed velen in een belgicistische kramp schieten. Net als vele andere kunstenaars – zeg maar Überculturo’s – was wijlen de grote kunstminnaar in tegenstelling tot zijn voorgangers geen minnaar van de Vlaamse autonomie.