Notities van een seksist
Zowel in de kerk als in het theater zijn traditie, laat staan een canon ver zoek, terwijl ‘avant-garde’ zo’n gedateerd, knullig begrip is.
Benno Barnard
Gedachten van een kozak
Het koolstof van de collectieve ervaring; door een Praags-Duitse dichteres tot de sprankelende tijdloosheid van diamant verhard.
Dan nog liever met Vrijdag
Voor metser of schaliedekker deugt Barnard niet, maar de hersenpan van een filosofe blootleggen doet hij met graagte.
Hoe ik gek werd
Benno Barnard vindt dat een aantal bladzijden van Verschaeve ‘verplichte lectuur op school’ moesten zijn.
Het geslacht van de engelen
Over tandheelkunde, genders, moslims, zes juristen, het Engelse winteruur en parachutemoorden als kwalijke gewoonte.
Schijten in de open haard
En dan te zeggen dat die 28ste september 1665 in preutse uitgaven van Pepys overgeslagen wordt… die springen blozend van 27 naar 29!
Weg met de godsdienst
Barnard is ‘ongelukkig genoeg om te willen schrijven, gelukkig genoeg om het te kunnen’. Dan had Cioran het wel kwader!
Zonder onderbewustzijn
Als Benno Barnard het over The Fairy Queen, én over de Arnolfini , én over psychologie heeft, dan kan hij ‘seks’ moeilijk uit de weg gaan.
Weemoedige satire
Kranten lezen is goed, te weinig mensen doen het nog, maar ermee ophouden is zalig.
Kwaaie gedachten
De moeder van Anuna is minder grappig dan Boris Johnson en Dimitri Verhulst moet eerst eens iets lezen voor hij weer schrijft.
Chagrijn en weemoed
Dagboekmijmeringen, over weemoed en vluchtigheid, chagrijn en verzoening, en zoon genoemd worden eens de zestig voorbij.
De kliniek
Politiek correcte opvattingen en uitspraken kun je maar beter in medisch-psychiatrische termen omschrijven.
De Fransen ergeren
Politieke correctheid vind je in ‘Brussel’ in overvloed, die is namelijk gratis. En 0,568 liter bitter kun je beter eenvoudig ‘a pint’ blijven noemen.
Onder de Serviërs (slot)
Ten afscheid drinken in Belgrado twee dichters een paar flessen wijn, en ze klinken daarbij op de vriendschap onder de volkeren.
Onder de Serviërs (2)
In dit tweede deel over Balkanland Servië mijmert Benno Barnard over de horizontale samenleving, zonder klassen, ooit rijp voor het communisme.
Onder de Serviërs
Tijdens een bezoek aan Belgrado, Servië, proeft Benno Barnard de couleur locale en kauwt hij op het idee van een ‘turkitude’.
Een sombere tijd
S. schrijft gevoelige gedichten. S. ontwaart eindeloos veel nuances in de dichtkunst, maar geen enkele in de politiek.
Vergulde dagen
Dagboekfragment van Benno: over vieillesse dorée, Thomas Gray en de Engelse scherts van caissières in Sainsbury’s
Een dode wereld
Kind van sociale tegenstellingen, opgevoed met de naglans van een dode wereld. Mijmeren over ‘The Remains of the Day’, Mr Stevens en ouders
Zyklon B als snoepgoed
Benno Barnard stelt de kwaadaardige stupiditeit van de negationist Siegfried Verbeke aan de kaak.
