De VRT heeft nog eens geschiedenis geschreven en de grenzen van de televisiejournalistiek verlegd in de Panoreportage, gisteren, 5 september, […]
De vraag stellen is ze beantwoorden, wordt gezegd. Maar dan moet je de vraag wel eerst stellen, natuurlijk. Aflevering zeven in deze reeks
Marius Meremans (N-VA) heeft het in zijn column over de storm rond Mia Doornaert. ‘Verdraagzaamheid heeft bij links een houdbaarheidsdatum.’
Nostalgisch zwetsen over verloren jeugd: we moeten het onze senioren vergeven. Maar moeten we die grijsaards echt een maand lang een forum geven over mei ’68?
Paul Goossens heeft last van zijn selectief geheugen dat hem ‘obscene’ interpretaties laat maken van zijn eigen Leuven Vlaams verleden, over Walen Buiten bijvoorbeeld.
Zogeheten progressieven verwijten zogeheten conservatieven dat zij een andere mening hebben. Een repliek op Goossens’ Mei ’68-retoriek.
Paul Goossens heeft zelf de mei 68-beweging niet begrepen. Bedreigd klampt hij zich vast aan slogans, niet aan nuchtere analyses.
Paul Goossens lijkt zich niet precies meer te herinneren waar het in ’68 om ging. Hij haalt er de nazi’s dan maar bij. Altijd goed om die bij de hand te houden!
Na het deblokkeren van België en de Belgische democratie, wil de N-VA ook de Vlaamse identiteit deblokkeren, stelt Bart De Wever bij de herdenking van 50 jaar Leuven Vlaams en Mei ’68.
Wie ‘Leuven Vlaams’ wil vieren, moet ook ‘mei ’68’ berouwen. En daarvoor kan je altijd rekenen op Benno Barnard.
‘Leuven Vlaams’ was een kwestie van emancipatie. Het was absoluut nodig dat dat toen gebeurde. Het was een kwestie van rechtvaardigheid, vindt historicus Louis Vos, die 50 jaar geleden op de barricaden stond.
Mei ’68. Het unitaire België moest inbinden, maar sloeg nadien terug. Tot groot leedvermaak van de linkerzijde, die in Leuven ’68 de boot miste.
Doorbraak.be is een uitgave van vzw Stem in het Kapittel
Hoofdredacteur: Pieter Bauwens
Webbeheer: Dirk Laeremans
