Mei Achtenzestig
In 1988 – twintig jaar na mei ’68 – stelde Mark Grammens zich de vraag wat er feitelijk te vieren was, dan ‘des enfantillages’ die alles behalve progressief waren.
In 1988 – twintig jaar na mei ’68 – stelde Mark Grammens zich de vraag wat er feitelijk te vieren was, dan ‘des enfantillages’ die alles behalve progressief waren.
Vlaanderen heeft veel te verliezen aan een Belgisch georiënteerde CD&V, maar waar zijn haar Vlaamse leiders?
De macht in de States ligt straks in handen van een rebel, die de slachtoffers van de globalisering belichaamt. Net als Magnette trouwens.
De Amerikaanse presidentsverkiezingen lijken geresumeerd te kunnen worden als een verzameling van vuile streken.
Beseft men wel voldoende de diepste gronden van de Oost-Europese ontevredenheid en waartoe die kan leiden?
Beseffen wij goed wat er in Turkije gebeurt? Mark Grammens roept op om goed naar Zuhal Demir te luisteren.
Beseft de N-VA waarmee ze bezig is? Beseffen mensen als Jambon en De Roover wat ze in Vlaanderen aan het veroorzaken zijn?
Beseft de N-VA waarmee ze bezig is? Beseffen mensen als Jambon en De Roover wat ze in Vlaanderen aan het veroorzaken zijn?
Journalisten kunnen zich maar beter wat inwerken in hun stof, voor ze zich aan het schrijven zetten
Het existentiële debat over zin, nut of noodzaak van een EU mag niet worden gevoerd en zeker niet over de vraag waar Europa naartoe gaat.
Het taalgebruik en de redeneertrant van sommigen die Europa beweren te koesteren, zijn niet fatsoenlijk meer.
‘De fut is eruit,’ uit de EU. En sinds brexit staan de sluizen open. We staan op de rand van een crisis …
Volgens Mark Grammens zal de Brexit de wereldpolitiek veranderen. Waar past Vlaanderen in dat verhaal?
Waarom laat iedere Vlaamse voorman de Vlaamse Beweging in de steek als hij op Belgisch niveau actief wordt? vraagt Grammens zich af