Woke in de Amerikaanse filmwereld?
Batgirl van El Arbi en Fallah verdwijnt in de diepvries. Economische en fiscale redenen, een gewijzigde strategie of gewoon te slecht en te woke?
Persoon: Jan Verheyen
De pennenvriendjes ondergingen de instructies van Hooverphonic
Vliegen wordt ontraden, vanwege het klimaat. Brussels Airlines gaat nu potentiële passagiers afschrikken met een videoclip van Hooverphonic.
Cultuurmarxistische hypocrisie van Kampioenen tot Kick Out Zwarte Piet
Het schrappen van 19 afleveringen van F.C. De Kampioenen biedt de kans om eens grondig te kijken naar politieke correctheid.
Weg met de media , leve de pers!
Guido Van Liefferinge, oprichter van Joepie en Dag Allemaal belicht kwalijke evoluties in de pers door mediaconcentraties en de (a)sociale media.
Monstersubsidie voor Vlaamse rampenfilm?
De monstersubsidie aan een commerciële rampenfilm plaatst vraagtekens bij de ontransparante werking en het monopolie van het VAF.
Het paleis van Erdoğan wankelt
In Turkije begaat president Erdoğan de ene dwaasheid na de andere. Het gevolg is een onbegrijpelijk verlies aan waarden en welvaart.
Guilty Pleasures: Jan Verheyen gooit alle remmen los!
Wat zijn guilty pleasures? En als je fan bent van de films vernoemd in Jan Verheyens boek Alle remmen los!, ben je dan een ziekelijke nerd?
Waals-Brussels ‘zakjesverbod’ goede zaak?
Vlaanderen volgt het Waals-Brussels verbod op plastic zakjes niet. Indien plastic in de vuilbak terechtkomt, is er niets aan de hand.
‘Robbes Hollywood aan de Schelde: het boek’
Het naslagwerk over de Vlaamse filmgeschiedenis ‘Robbes Hollywood aan de Schelde’ sluit naadloos aan bij de documentaire van Robbe De Hert.
Der Mann ohne Eigenschaften
Willy Magiels speelde een centrale rol in de Vlaamse filmwereld. Portret van een oude socialist, door Lukas De Vos.
Vaarwel, Jean-Marie, gij rebel, ongeleid projectiel en stekende horzel
In een Antwerps restaurant werd de vrede beklonken tussen twee politieke erfvijanden. Zullen de columns van Dedecker nog wel zo vlijmscherp zijn?
Van Belgisch zwijgfederalisme naar de spreekrepubliek Vlaanderen
Over het begrip ‘democratische ruimte’.
Boekvoorstelling en colloquium Gravensteengroep in het Vlaams Parlement – zaterdag 2 juni 2012
Op zaterdag 2 juni overhandigde Karl Drabbe van uitgeverij Pelckmans, in een volle zaal De Schelp van het Vlaams Parlement, het eerste exemplaar van de gebundelde manifesten van de Gravensteengroep aan Etienne Vermeersch. Land op de tweesprong. Manifesten ter ontgrendeling van Vlaanderen (Pelckmans, 2012. 183 blz.) is een fraai uitgegeven verzameling van de tien manifesten die het informele collectief van progressieve en kritische Vlamingen tussen 2008 en 2012 publiceerde. De uitgave, onder redactie van Jean-Pierre Rondas, omvat ook een veertiental tussenteksten van onder meer VUB-filosofe Tinneke Beeckman, regisseur Jan Verheyen en cabaretier Dirk Denoyelle en een dertigtal landschapsfoto’s uit de reeks De vervreemding van Johan Swinnen.
Het bevrijde Vlaanderen
‘In het voorjaar van 2008 werd in Gent de Gravensteengroep opgericht. Televisiejournalist Chris Michel had het initiatief genomen.’ Dit zijn de twee eerste zinnen van Land op de tweesprong, een boek van de hand van enkele leden van de Gravensteengroep, voor diezelfde denktank.
NEGENDE MANIFEST GRAVENSTEENGROEP toetst Brusselstandpunt aan het regeerakkoord: Pleidooi voor de Vlaamse Gemeenschap.
De Gravensteengroep vraagt zich af, wat willen we met Brussel? Loslaten? Niet loslaten? En indien niet, hoe dan? Ze kiezen voor een verdediging van de ‘gemeenschapsoptie’ en het co-beheer. om helemaal actueel te blijven hebben ze dit standpunt getoetst aan het regeerakkoord.
(Toetsing aan het regeerakkoord van december 2012 staat in vetjes.)
Rondas: Scherp op ongedierte
‘De NV-A is een parasiet’, had Jean-Marc Nollet laten optekenen. Niet zomaar als zijn persoonlijke mening, in een vlaag van onbehagen geventileerd in een of ander ‘forum’ van Le Soir of La dernière heure, maar als officiële mededeling, afkomstig van een hooggeplaatst politicus, prominent lid van de Franstalige partij Ecolo, en vicepresident van de Waalse regering. Eindelijk was deze parasiet verdwenen, had hij gezegd. In juli 2011 had de N-VA immers de opzettelijk met ballast belaste nota van formateur Di Rupo verworpen. Volgens de huidige regeringspartijen is N-VA toen ‘aan de kant gaan staan’, volgens deze partij zelf is ze ‘eraf gereden’. Hoe dit ook zij, Nollet was blij dat de Vlaamse nationalisten niet meer aan tafel zaten, nu pas konden we vooruit, zonder de parasieten.
