28 december. Net binnen: Guy Héraud overleden, bezieler van het Europa der volkeren
En verder: Debbie Reynolds, Linux en de Boléro van Ravel…
En verder: Debbie Reynolds, Linux en de Boléro van Ravel…
En verder: een dwerg, een peuter-keizer en markies de Sade…
En verder: Hannah Arendt, John Ferguson McLennan en het eerste vliegtuig…
De zwarte leeuw zonder rode klauwen en tong is geen ‘collaboratievlag, maar de oudst bekende versie van onze vlag.
En verder: Ina van Faassen, maarschalk Pétain en onze taalwetgeving voor de rechter…
En verder: maarschalk Pétain, Giorgio de Chirico en de moord op Willem van Oranje…
En verder: Anne Murray, Edgard Delvo en een onverwachte straatnaam in Gent…
En verder: Nadine de Sloovere, de Armeense genocide en Willem van Oranje…
Mussolini’s vermoedelijke dochter is dood. In 2017 ontmoette ik deze slimme vrouw: met nuance en ironie sprak ze over haar waarschijnlijke afkomst.
Verder ook: France Gall, An Nelissen en Frans Daels…
Verder ook: Willem de Meyer, Henri Pirenne en Tael en Kunst
Frankrijk wordt steeds rechtser. Dat blijkt weer na uitspraken van Ciotti, die zou stemmen op Zemmour, die veroordeeld werd voor rassenhaat.
Zal Robert Schuman binnenkort heilig worden verklaard door paus Franciscus?
Boeiende gebeurtenissen en opmerkelijke personen die ons collectief geheugen verrijken.
De Chinese communistische partij werd in 1921 opgericht. Bepalend voor het nieuwe China was de coalitie van nationalisten en communisten.
De Spaanse historicus Xosé Nuñez Seixas gaat na hoe men er vandaag al dan niet in slaagt het dictatoriaal verleden van Europa te verwerken.
Een belangrijk deel van het Franse socialisme stapte in de collaboratie. Een lang doodgezwegen onderwerp, o.m. omwille van Mitterrand.
‘Josep’ vertelt van de vriendschap tussen een Franse gendarme en de tekenaar Josep in een concentratiekamp in het zuiden van Frankrijk.
Gisteren overleed Valéry Giscard d’Estaing. Laten we ons hem om andere redenen herinneren dan zijn verwezenlijkingen als Frans president.
Charles De Gaulle, 50 jaar geleden overleden, was in Rijsel geboren. Hoe belangrijk was zijn afkomst voor hem?
De memoires van Pierre Péan zijn een historisch document dat op elke school voor journalistiek verplichte lectuur zou moeten zijn.
Zijn de ingrediënten van een geslaagde biografische film terug te vinden in de biopic De Gaulle (2020), over de president die in alle bescheidenheid zei: ’La France, c’est moi’?
In de gevangenis besliste Rik Elias zich weer toe te leggen op de studie van de Vlaamse Beweging. Zijn opus magnum ontstond in die tijd.
In weerwil van het boek ‘Het lijk van de dictator’, denkt Koen Dillen aan dat Philippe Pétain van Vichy-Frankrijk géén dictator was.
‘Dictators zijn nooit echt dood.’:Luc Rasson schreef een fascinerend boek over Franco, Mussolini en Pétain.
De gelauwerde pedofiele schrijver Gabriel Matzneff valt van zijn voetstuk. Naast hem zijn er echter nog kunstenaars wier pedofiele neigingen met de mantel der liefde en kunst werden bedekt.
Jean-Pierre Rondas ergert zich aan de gratuite verwijzingen naar ‘de jaren dertig’ in de politiek. Een nieuw boek helpt te nuanceren.
Was maarschalk Pétain al (pre-)dement toen hij aan het hoofd stond van Vichy-Frankrijk tijdens de Tweede Wereldoorlog? Een nieuwe biografie pluist het uit.
Macron vaart graag uit tegen nationalisme, maar modelleert zijn stijl haast naar de Zonnekoning. En ondertussen daalt zijn populariteit.
De hulde aan Maarschalk Pétain die Macron dacht te brengen, ontplofte in zijn gezicht. Is Pétain enkel of meer dan Vichy?