Humanisme versus cultuurmarxisme
In het cultuurmarxisme is ieder streven naar een objectieve waarheidsbevinding bij uiting van klassenbewustzijn of etnische bevooroordeeldheid.
In het cultuurmarxisme is ieder streven naar een objectieve waarheidsbevinding bij uiting van klassenbewustzijn of etnische bevooroordeeldheid.
Sinds dit jaar zijn buitenlandse kranten enkel verkrijgbaar in de Randstad en in het weekend. De aanvoer stagneerde echter twee jaar eerder.
Banken ontmoedigen contante betalingen. Aan deze druk wordt beter niet toegegeven.
Minister Q heeft zowat het hele politieke spectrum doorkruist: van donkerrood tot diep blauw. Een professionele kameleon.
Tinneke Beeckman wil vooral niet forceren om gevoelens op te lossen. Ze laten passeren werkt doorgaans, bekent ze in een persoonlijk interview.
Tinneke Beeckman in gesprek met Machiavelli: ‘Een deel van de mensen die de macht hebben, vertrouwen het volk niet tijdens een crisis’.
Met een dweil kun je niet boenen. Maar met een boendoggel ook al niet… wat dan wel begonnen, als er nodig iets op te blinken valt?
Jean-Pierre Rondas bundelde in ‘Een kwestie van bestaan’ zijn kortere teksten en essays van het afgelopen decennium.
Tijdens de grootste crisis sinds WOII stelt men ex-bestuurders van Fortis buiten vervolging en dansen politici in frivole tv-shows.
De Turkse Grijze Wolven leidden tot het ontslag uit de PS van Emir Kir. Hij blijkt geen alleenstaand geval. Pinar Akbas zocht het uit.
Het was moeilijk een selectie te maken van uitspraken die de vinger op de wonde leggen (en niet over corona gaan), Maar het is toch gelukt!
Staat de vrijheid van meningsuiting onder druk? En mag je gedwongen worden andermans mening te uiten? Pertinente vragen op de UAntwerpen
Enkele reflecties over de voorstelling van het boek ‘Het Auschwitz-gen’ van André Gantman.
Na de aanslag op Charlie Hebdo kwamen er miljoenen mensen voor de vrije meningsuiting op straat. Vijf jaar later worden we geconfronteerd met een oprukkende censuur. ‘De terroristen hebben gewonnen.’
De liberale democratie staat op verschillende vlakken onder druk en lijkt moeilijk te redden. Toch kan meer nationalisme de redding brengen.
In de cultuurstrijd die zich al een paar decennia afspeelt tussen de believers in een Europese leidcultuur en de aanhangers van het multiculturalisme, komt het principe van de vrijemeningsuiting steeds weer om het hoekje kijken. Ja, we zijn, van links tot rechts, als nazaten van de Verlichting voor een open debat. De vrijheid van spreken en schrijven staat tot nader …
Met ‘Op weg naar 2030. De Lage Landen in Europa. Welke toekomstvisie?’ sloot ze afgelopen zaterdag af.
het postmodernisme wast zijn handen in onschuld
De boeken van Peter De Roover tonen een fascinatie voor het communisme. Hij waarschuwt ons voor de dogma’s van het systeem. ‘De Grote Waarheid is het gevaarlijkste wat er is.’
Op donderdagavond 27 maart vond in in Gent het internationale symposium over het zelfbeschikkingsrecht der volkeren plaats. Dit werd georganiseerd door de vzw Beweging Vlaanderen-Europa en de Europese ICEC (International Commission of European Citizens) – partners Vlaamse Volksbeweging, Scottish Independence Convention en Welcome Mister President (uit Catalonië).
Tinneke Beeckman ondervroeg Etienne Vermeersch over zijn jongste boek. ‘De waarheid maakt vrij, emoties onvrij’, leerden de aanwezigen op de voorstelling.
Nelly Maes werd geboren in de Tweede Wereldoorlog, Tinneke Beeckman zag het levenslicht meer dan drie decennia later. Ze zouden nog net moeder en dochter kunnen zijn. Nelly koos voor een parlementaire loopbaan, Tinneke mengt zich actief in het debat als auteur en columniste. Ze doen beiden op een andere manier aan politiek maar hun pad kruiste in de Gravensteengroep.
Volgens Tom Lanoye is het woord allochtoon een beschaafde vorm van ‘makak’. Met die uitspraak start hij in feite een reeks intentieprocessen.
Op zaterdag 2 juni overhandigde Karl Drabbe van uitgeverij Pelckmans, in een volle zaal De Schelp van het Vlaams Parlement, het eerste exemplaar van de gebundelde manifesten van de Gravensteengroep aan Etienne Vermeersch. Land op de tweesprong. Manifesten ter ontgrendeling van Vlaanderen (Pelckmans, 2012. 183 blz.) is een fraai uitgegeven verzameling van de tien manifesten die het informele collectief van progressieve en kritische Vlamingen tussen 2008 en 2012 publiceerde. De uitgave, onder redactie van Jean-Pierre Rondas, omvat ook een veertiental tussenteksten van onder meer VUB-filosofe Tinneke Beeckman, regisseur Jan Verheyen en cabaretier Dirk Denoyelle en een dertigtal landschapsfoto’s uit de reeks De vervreemding van Johan Swinnen.
‘In het voorjaar van 2008 werd in Gent de Gravensteengroep opgericht. Televisiejournalist Chris Michel had het initiatief genomen.’ Dit zijn de twee eerste zinnen van Land op de tweesprong, een boek van de hand van enkele leden van de Gravensteengroep, voor diezelfde denktank.
De Gravensteengroep vraagt zich af, wat willen we met Brussel? Loslaten? Niet loslaten? En indien niet, hoe dan? Ze kiezen voor een verdediging van de ‘gemeenschapsoptie’ en het co-beheer. om helemaal actueel te blijven hebben ze dit standpunt getoetst aan het regeerakkoord.
(Toetsing aan het regeerakkoord van december 2012 staat in vetjes.)
Op 22 februari 2008 verraste een groep Vlaamse intellectuelen met een manifest waarin ze pleitten voor verregaande Vlaamse autonomie. De groep noemt zich nadrukkelijk progressief en past niet in de dominante clichés over de Vlaamse Beweging. In de persoon van Etienne Vermeersch beschikt ze ook over een zeer geprofileerde en mediagenieke officieuze woordvoerder.
Als een nog jonge filosofe zich in het publieke debat mengt met kritische standpunten over het fenomeen België, valt ze uiteraard op. Waarom zit het volgens Tinneke Beeckman ‘fout’ met dit land?