De rede is de slaaf van onze hartstochten
Mensen oordelen intuïtief en postrationaliseren. De rede is niets meer dan een woordvoerder om onze daden en denkbeelden te rechtvaardigen.
Mensen oordelen intuïtief en postrationaliseren. De rede is niets meer dan een woordvoerder om onze daden en denkbeelden te rechtvaardigen.
The Dig, een fijne film over de vondst van het scheepsgraf van de Saksische koning Readwald, twee uur ontspanning en een mooi tijdsbeeld.
Voortdurende strubbelingen doen de inhoudelijke boodschap van FvD naar de achtergrond verdwijnen, terwijl deze veel kiezers kan aanspreken.
Acteur Stefaan Degand verliest zijn moeder en in hetzelfde jaar ook onverwacht zijn zwangere vrouw. Dit boek beschrijft hij hoe dat voelde.
De Duitser verzetsman Hans Oster was een protestants christen en vond dat het nazisme antichristelijke en zelfs diabolische trekken vertoonde.
Na de docusoap ‘BDW’ op VRT, nu ook het bijbehorende boek. Al is dat weinig meer dan een doorslagje van de tv-reeks.
Een charmerend boek met tientallen liefdesbrieven van bekende en minderbekende West-Vlamingen aan een eigenzinnige provincie.
‘Tuva:De jacht’ is het eerste deel in de ijzersterke nieuwe ‘Scandinavische’ thrillerserie rondom de dove, lesbische heldin Tuva Moodyson.
Freelance journalist Riekelt Pasterkamp schreef een niet zo objectief boek over Gert-Jan Segers, van de protestantse ChristenUnie.
Ivan Ollevier schreef een mooie analyse van de voorbije brexitjaren. Met ook een verrassende passage.
Vincent Scheltiens denkt bij te dragen tot een menselijker maatschappij door de politieke tegenstrever te demoniseren en uit te sluiten.
Is ‘De jongen die Auschwitz tekende’ is een merkwaardig jongensboek om poen te pakken of een degelijke faction verpakt als unieke getuigenis?
Suske en Wiske bezoeken Train World en trekken met teletijdmachine naar 1835 om de eerste treinrit in België mee te maken.
‘Femme de la Rue’ was nog maar het tipje van de ijsberg. Geïmporteerde vrouwenhaat terroriseert de Europese straten, schrijft Ayaan Hirsi Ali.
Een reeks verhalen over ‘mensen van bij ons’ die het verschil hebben gemaakt. Voor hun stad, hun land, of zelfs een ander continent.
De bevrijding van Tongeren, op 9.9.1944. Die bloedige dag is een uitloper van de burgeroorlog die Limburg teistert op het einde van WOII.
Door de lockdown is Operahuis De Munt aangewezen op streaming. ‘Der Schauspieldirector’ van Mozart is een minder bekend werk, dat op een merkwaardige manier bijzonder actueel is…
De aan palfium en alcohol verslaafde Roger Van de Velde was in de jaren 70-80 een bekend journalist/auteur die op zich een aanklacht was tegen het Belgische gevangenissysteem.
Hoe de kritiek van verlichte modernisten op de Groene Utopie een inspiratiebron wordt voor een nieuwe utopie. Die niet overtuigt.
Wie op zoek is naar straffe verhalen over ontdekkingsreizigers, voelt zich met ‘Bepakt en gezakt’ al gauw in ’t zak gezet.
Een stand van zaken van Egypte anno 2021 onder dictator Al Sissi, geschreven door een Nederlandse journalist die in Cairo woont.
Pol van Pol, Pel en Pingo is terug als stripverhaal voor de kleintjes. Een geslaagde kennismaking.
‘Vraag geen aandacht. Eis invloed.’ Met dit motto leggen De Keyzer en Van Horenbeeck uit hoe je invloed krijgt als individu of als organisatie, en hoe je die invloed gebruikt om impact te hebben.
Deze lente is het honderd jaar geleden dat Paul van Ostaijens iconische bundel Bezette stad verscheen. Zijn biograaf, Matthijs de Ridder schreef met Boem Paukeslag een ‘reisgids’ bij het explosieve taalkunstwerk.
Boerenkrijg, Napoleon, onafhankelijkheidsstrijd. De Kempen en de Kempenaars ontsnappen er niet aan.
Het eerste deel van een allesomvattende Kennedy-biografie, tot 1956, omspant de eerste 39 jaar van zijn leven. Een andere JFK komt in beeld.
Linkse intellectuelen vergeten al te vaak dat ze de ‘populisten’ nodig hebben om een nieuwe, antiliberale meerderheid te kunnen smeden.
Wie ooit het meesterlijke The Last Walz uit 1978 zag, de ultieme (afscheids)concertfilm van The Band, virtuoos geregisseerd door de Italo-Amerikaanse cineast en melomaan Martin Scorsese, wil vast ook Once Were Brothers: Robbie Robertson and The Band van Daniel Roher zien. Bij de gasten die in november 1976 op het podium in de Winterland Ballroom in San Francisco het roemruchte …
Meegezogen worden in de wereld van kunst en cultuur lukt enkel wanneer de gids zich open opstelt.
Metsu en De Wit analyseren het mank lopende Belgische veiligheidsbeleid en komen met oplossingen, wars van de politieke correctheid.