Luc Van der Kelen: ‘In 2024 dreigt voor de traditionele partijen de ramp.’
Voor de traditionele partijen dreigt in 2024 de ramp, maar of Vlaanderen daar beter van wordt, hangt van Vlaams Belang en N-VA af.
Persoon: Luc Van der Kelen
De illegale samenwerking tussen Bpost, mediagroepen en politiek
Bpost, mediagroepen en de politiek voeren een ‘infocalyps’ uit, een samenspel van desinformatie en de desintegratie van de mainstreammedia.
Wil je in de Jacques Brelstraat wonen?
Frankrijk telt 230 Jacques Brelstraten, Franstalig België 50, Vlaanderen… nul. Over de plaats van Franstalige Vlamingen in het straatbeeld
Herunitariseren is een slecht idee – Doorbraak tv
Waar is de uitgang van het labyrint van de federale regeringsvorming, herunitariseren of splitsen? Of toch nog iets anders?
Muffe luchtjes achter de betaalmuren
Vandaag even klikken op de krantensites, en al direct een kop van Het Laatste Nieuws die me aanspreekt. ‘Hoe gevaarlijk zijn wespen eigenlijk? Wat moet je doen direct na een wespensteek? En hoe voorkom je dat je wordt gestoken?’ Belangrijke vragen, want aan een wespensteek op de foute plek kan je echt wel doodgaan. Helaas verschijnt er bij klikken …
Genoeg gezeverd!
Christian Laporte heeft geen hoge pet (meer) op van de huidige generatie politici en journalisten. Gelukkig is er nog de koning, om op verantwoordelijkheden te wijzen…
De Vlaming wijkt nooit
Als het op sociale zekerheid aankomt trekken Vlamingen aan één zeel. Voor de verkiezingen bereidt Wallonië zich dus best goed voor.
Luc Van der Kelen is duidelijker geworden
Het standpunt van Luc Van der Kelen bevalt onze Waalse stem Jules Gheude wel, maar wat denkt men ervan bij B-Plus?
Over steriel oppositiespel
Niet alles is zwart of wit. Men moet breken met het politiek manicheïsme dat uitgaat van de mening dat men als enige de absolute waarheid in pacht heeft.
In een opmerkelijke ‘Brief aan de leden van het Rassemblement Wallon’ van 1971, heeft François Perin nadrukkelijk gewezen op de drievoudige traditie die onze beschaving vorm heeft gegeven. Christendom, liberalisme en socialisme hebben …
“Vijf minuten politieke moed” of de (scheef)groei van een oneliner
voor dit soort precisie is er geen tijd bij andere redacties
Brussel, de etterende wonde van de Belgische ziekte
B-PLUS pleit voor een beter Brussel… niet voor de Brusselaars, wel om België samen te houden,
Laat ons elkaar geen Liesbeth noemen, zeg maar Geert
In de veronderstelling dat de N-VA in de Vlaamse regering het voortouw neemt, stelt zich de vraag ‘wie’ die zal leiden. Zowel Liesbeth Homans als Geert Bourgeois worden genoemd voor de post van Vlaams minister-president. Wie legt de beste kaarten voor?
Duidelijke inzet bij verkiezingen is een goede zaak
CD&V en Open VLD gaan niet akkoord met de keuze waarvoor Bart De Wever de kiezer zet: het PS-model of het N-VA-model. Peter De Roover reageert: ‘Als CD&V, Open VLD en SP.A achter hun regering staan, dan vertegenwoordigen zij in Vlaanderen het Di Rupo I-model.’
Afscheid
Kort voordat nu ook dit blad afscheid neemt van de drukpers en oplost in het uitdijende digitale universum, stuurde Yves Desmet via Twitter nog snel een ‘losse observatie’ de wereld in: ‘Mocht dé Vlaamse journalistiek het niveau halen van dé Vlaamse mediakritiek, dan zaten we pas écht in de problemen.’ En dat precies één jaar nadat de ’toekomstige oud-hoofdredacteur’ in …
Lege boterhammendozen
Het nieuws dat veel kinderen met lege boterhammendozen naar school gaan, lokte veel reacties uit. Luc Van der Kelen liet daarbij een aanvullend geluid horen bij dat van de toenemende armoede.
Het onderwijs wordt eindelijk een vooraanstaand verkiezingsthema
Er is geen politiek draagvlak voor een grote hervorming van het onderwijs. Na de verkiezingen mag de volgende regering de knopen doorhakken. Dit keer graag na een breed debat, met alle belanghebbenden. Peter De Roover in De Tijd, 6 juni 2013
Vlaamse regering: akkoord dat ze het oneens zijn
Het onmogelijke werd gerealiseerd door de Vlaamse regering. Die kon dinsdagavond een akkoord afsluiten over de onderwijshervorming, waarover tussen de coalitiepartijen een onoverbrugbare kloof gaapte. Hoe zoiets kan? Door te beslissen om niet te beslissen.
Portret: Luc Van der Kelen
Eind juni stopt Luc Van der Kelen officieel als politiek commentaarschrijver en opiniemaker bij Het Laatste Nieuws. Maar één dag later zal de commentaarschrijver voor dezelfde krant al terug de pen oppakken om vanop afstand de politiek en de wereld te beschouwen, ‘maar dan niet langer gehinderd door de waan van de dag’.
Magda Michielsens:
Begin dit jaar moest ze zich het badinerende toontje van Marc Reynebeau laten welgevallen, die haar in De Standaard Weekblad afschilderde als ‘deze gepensioneerde (…) die vergeten is hoe die precies werkt, de wetenschap’. Aanleiding was een analyse – volgens Reynebeau, ‘een prul’ – die de (on)journalistieke procédés van het RTBf-programma Mise au Point tijdens de aanslepende politieke crisis van 2010 en 2011 scherp stelde (zie ook: ‘Vlaanderen scherp gesteld’ in Doorbraak van februari) en daarbij op een aantal onwelgevallige vaststellingen stootte.
Voor de Vlaamse Beweging hoeft amnestie niet meer
Plots, als een zomeronweer, is daar het amnestiedebat. Zo gaat dat met spoken uit het verleden. In de Senaat werd, een beetje ‘en stoemelings’, een regelmatig weerkerende wetsontwerp van Bart Laeremans (Vlaams Belang) in overweging genomen. En plots bleek de kloof in deze dubbeldemocratie weer heel diep.
