Wanhoop op het Martelaarsplein, de zetel van de Vlaamse regering
Hoe een boekpresentatie door Ivan De Vadder een ware evocatie werd van de kloof met de burger.
Hoe een boekpresentatie door Ivan De Vadder een ware evocatie werd van de kloof met de burger.
Van de pittoreske schuilkelders in Kiev, tot de bedrieglijk blauwe lucht in Moskou en de donderwolken in de studio van De Afspraak…
Op 21 november organiseerden twee jonge onbekenden een historische betoging tegen het Covid Safe Ticket. Niemand die het zag aankomen.
Er zijn mensen met een missie. Die worden directeur ‘publieke opdracht, talent en organisatie’ bij VRT. Omwille van een 22 jarige gast. Ofzo.
De betoging van vorige zondag geeft rechts uitzicht op een nieuw, moderner narratief en een breder mobilisatieplatform, vooral bij jongeren.
Na het schrijven van zijn wekelijkse column zette Siegfried Bracke zijn televisie aan. En toen ging hij weer schrijven. Een toemaatje.
Brussel zit in de greep van druggeweld en straffeloosheid. Wereldvreemd rechter Hennart maakt het er niet beter op voor politie en justitie.
Het Westen wordt beschuldigd van slavernij en uitbuiting, maar het bracht ook vrijheid, welzijn en welvaart over de hele wereld.
Het structurele racisme in Vlaanderen is eerder een wantrouwen gebaseerd op vooroordelen en veralgemeningen gevoed door negatieve ervaringen
In ‘normale’ tijden was cultuur al iets bijkomstig, nu nog meer. Mensen hebben echt even andere dingen aan hun hoofd. Cultuur is een franje.
Nieuwe maatregelen en nieuwe medische inzichten lijken niet op elkaar afgestemd. Coronabeleid wordt niet op een effectieve manier gevoerd.
Om leerachterstanden te voorkomen, moeten we leerkrachten zoveel mogelijk les laten geven en scholen heropenen zodra zij dat veilig kunnen.
We zullen doorgaan, namelijk met de politieke recuperatie van elke crisis, ook deze coronacrisis. Instrumentalisering is nooit ver weg.
Een samenleving die helemaal is afgestemd op de vergrijzing, zit biologisch én mentaal niet goed in elkaar.
Elitair-wereldvreemd en arrogant-links: de huidige bezuinigingen zijn het antwoord op decennia van publieksverwaarlozing.
Journalistiek is een harde stiel, maar een aantal dingen moeten echt beter. Minder sensatiezucht en conflict, meer journalistieke hygiëne
De VRT-nieuwsdienst analyseert de afgelopen verkiezingen: te weinig aangevoeld wat de thema’s waren. Privatiseren is de enige oplossing
Als je alle blancokiezers en wie niet opdaagde optelt, heb je de grootste ‘partij’ van het land. Maar ook hier geeft Vlaanderen een ander beeld dan Wallonië.
Als het VB 15% haalt en nog eens 10% stemt blanco of daagt niet op, dan zal een kwart van de Vlaamse kiezers zijn middenvinger hebben opgestoken. Waarna men tot de orde van de dag zal overgaan.
Komt het ooit nog wel goed met die VRT? Of heeft hij nu echt wel stilaan zijn houdbaarheidsdatum bereikt?
De nieuwste trend in de mediatent is de pest van het incest. Enkel ‘mediafiguren’ krijgen nog aandacht voor hun artistieke exploten.
De lezingentournee ‘Mei ’68 – 50 jaar later’ zit er bijna op. Nog twee in Kortrijk en Lokeren, en dan is het afgelopen en begin ik aan een nieuwe reeks over de Vlaamse media, ook weer onder de Doorbraak-vlag. Qua belangstelling, maar vooral qua betrokkenheid van het publiek was deze tournee een succes, getuige daarvan de vragen en intense …
De emotionele reflexen op de tragische dood van Mawda worden feitelijk misbruikt om wetsovertreding te legaliseren
Een minister vergaloppeert zich en het gaat nog enkel over zijn galop. Wat mag u van een advocaat verwachten? Wat verwacht een advocaat van zijn cliënt? En wat als dat een gelovige is?
Wat een sympathieke peer toch die Albert, roi des Belges. Een sympathieke oude man die vrijuit vertelt over zijn leven. Vrijuit?