Het gaat in de kern niet om ‘etnische homogenie’ versus sociaaldemocratie, maar om integratie, veiligheid, cohesie en betaalbaarheid.
Met Eigen Volk schreef Kemal Rijken de biografie van het rechts-nationalisme in de EU. Geen grote analyse, wel accurate geschiedschrijving.
Meldpunt Forum voor Democratie roept veel reacties op, maar zijn er nu eigenlijk indicaties over linkse indoctrinatie in het onderwijs?
In De Zondag zegt Tom Van Grieken dat ‘onze ongelooflijke zelfhaat een groter gevaar is dan de islamisering’. Hij heeft een punt.
Met gemengde gevoelens heeft Sam van Rooy naar de Pano-reportage over de Denderstreek gekeken. Wie de islamitische of Afrikaanse wereld binnenhaalt, wordt zelf de islamitische of Afrikaanse wereld. De oplossing is niet méér belastinggeld maar mínder immigratie.
Gele hesjes en electorale verschuivingen: wat de gevestigde politici en pers niet zint, wordt in de schoenen geschoven van Poetin. Ze dwalen, meent Philip Roose.
Het incident rond de N-VA praalwagen op de Brusselse Gay Pride bewijst vooral de nervositeit van links, dat zijn naïef multiculturalisme niet meer weet te verkopen: de holebi’s kiezen eieren voor hun geld…
Media, wetenschappers en politici die in de nek van Theo Francken zitten, creëren een onaangenaam opinieklimaat, vindt Vera Kicken.
Ruben Mersch bouwt in De Standaard een stropopredenering en zegt ten onrechte dat Filip Dewinter niet kan tellen. De cijfers en feiten tonen wel degelijk de islamisering van Antwerpen aan.
Als het beleid geen oog heeft voor het sociaal dier dat de mens in wezen is, zal populisme alleen maar sterker worden volgens Frits Bosch.
In ‘De kinderen van Pim’ gaat journalist Joost Vullings op zoek naar de drijfveren van Pim Fortuyn z’n volgelingen, vijftien jaar na het debacle.
In onze tijd zijn verkiezingen verworden tot een amalgaam van populisme, emocratie en hypocriet rechtscisme.
