Hoe en waar vinden we de goede kant van de geschiedenis?
‘Het Verhaal van Vlaanderen’ heeft een grote didactische waarde, de polemiek er rond toont dat er nog werk is aan de intellectuele volwassenheid binnen bepaalde middens.
‘Het Verhaal van Vlaanderen’ heeft een grote didactische waarde, de polemiek er rond toont dat er nog werk is aan de intellectuele volwassenheid binnen bepaalde middens.
Het jaar loopt op zijn laatste benen, gekromd waren vaak onze tenen. Maar straks in het nieuwe jaar, staan wij weer met een briefje klaar.
De voorbije dagen nam Karel Anthierens afscheid van zijn vrienden, waaronder Guido Lauwaert. Die schreef een ode aan de journalistieke duizendpoot.
Van Hongarije naar Servië – van het Hongaarse Boedapest naar het Servisch-Hongaarse, prachtig ontoeristisch gebleven Subotica / Szabadka.
De linkerzijde moet woke dringend uitdrijven. Zoniet zal rechts er de vruchten van plukken, zoals het dat eerder al deed met het islamisme.
De belangrijkste cultuurstad van Vlaanderen stuurt een compleet ondeskundige schepen het veld in.
Keven Absillis onderzoekt of Hendrik Conscience terecht beschuldigd kan worden van racisme en andere onhebbelijkheden
Er wordt veel geschreven over de Iran-kwestie, maar de islam vernoemt men liever niet.
Wist je dat men met ‘het n-woord’ eigenlijk ‘neger’ bedoelt? Wij excuseren ons meteen voor dat woord. Het was getypt voor we het wisten!
Volgens Tom Naegels wordt de ‘griezelige onzin’ op Doorbraak gelegitimeerd door beschaafde bijdragen van wijndrinkende ‘grote namen’. Echt?
De clash tussen het Antwerps stadsbestuur en ‘stadsdichteres’ Ruth Lasters toont vooral de absurditeit van dat ambt aan.
Tom Naegels valt Doorbraak aan wegens opinies en boeken die hij betitelt als ‘wappie-onzin’. Jürgen Pieters herkent zich daar niet in.
Hoog tijd om bezig te zijn met wat er werkelijk toe doet: Vlaamse welvaart en Vlaams welzijn, ook voor onze kinderen en kleinkinderen
Het gemeentebestuur van Ieper zwicht onder druk van links en extreem-links en verbiedt het jongerenfestival van de IJzerwake.
Aan zijn nu al indrukwekkende reeks variaties op toneelklassiekers heeft Lanoye een nieuwe aflevering toegevoegd: Oustfaust.
‘Wetenschap is niet gebaat bij steriel eenrichtingsverkeer en dooddoeners, maar wel bij ontmoeting van verschillende inzichten’, klinkt het.
Van de pittoreske schuilkelders in Kiev, tot de bedrieglijk blauwe lucht in Moskou en de donderwolken in de studio van De Afspraak…
Lanoye’s nieuwste roman ‘De Draaischijf’ is vooral ideologische literatuur, gericht tegen het Vlaams nationalisme.
Wat goed dat we een openbare omroep hebben die waakt over wat er écht toe doet, schrijft Siegfried Bracke.
Wat als er een toenadering zou komen tussen Vooruit en Vlaams Belang? En hoe moet Mateke dat aanpakken?
Bij de 150e geboortdag van Stijn Streuvels haalt Streuvelskenner Karel Platteau enkele hardnekkige clichés over de bard van Ingooigem onderuit.
In Loods 20 van de Gentse haven speelt tot 27 juni het Gentse theatercollectief Camping Sunset een bewerking van Ten Oorlog van Tom Lanoye.
Voor Alexander De Croo moet ‘ophitsen tot onverdraagzaamheid’ ten opzichte van virologen als strafbaar feit worden erkend.
Van politieke correctheid naar wokeness: ook al is er vrijheid van mening, de controle op het taalgebruik zal toenemen
Wie over behoud van traditie praat moet ook de Vlaamse en multiculturele identiteiten met open vizier durven bespreken.
Met ‘Ik ga leven’ heeft Lale Gül een literaire uppercut voor de islam en de politiek geschreven.
Bij de schrapping van Mohammeds naam in een nieuwe Dante-vertaling verandert Reynebeau van boze commentator in neutraal berichtgever.
Lanoyes taalgebruik is zo transparant als een pas gewassen winkeletalage. Iedereen kan het zonder veel intellectuele inspanning begrijpen.
Joost Zwagerman had het ooit over de leegte van links, maar schrijvers zoals Tom Lanoye voegen daar nog een narcistische dimensie aan toe.
In zijn pamflettair geschrift ‘Extreemrechts’ richt de auteur zich tegen alles wat hij in Vlaanderen ‘fascist’ kan noemen.