Vlaamse atomen kosten geld, Waalse atomen leveren euro’s
Het SCK in Mol en het IRE zijn twee centra van atomen voor de vrede. Maar waar het IRE geld verdient, lijkt het SCK enkel geld te kosten.
Persoon: Willy Claes
Rechtse ‘woke’ is even schadelijk als de linkse
Woke is een hatelijke linkse ideologie, maar nogal wat rechtse ideologen zijn in hetzelfde bedje ziek.
Over onpartijdige journalistiek en een Italiaanse pornoster
De fijne geuren van de Belgische politieke keuken dringen niet door tot bij de ernstige pers. Dan maar P-Magazine lezen… of Verschelden.
McKinsey en de Vlaamse zelfstandigheid
Het chique adviesbedrijf McKinsey wordt achtervolgd door schandalen. Bij flaminganten doet de naam van de onderneming een belletje rinkelen.
Tinne Van der Straeten stikt in stikstofarrest
Gekleurd vertalen is not done, sp.a Limburg in de problemen en corona tiert welig voort terwijl het licht zal uitvallen. Gezellig!
België is bijna voorbij
Zal België ‘verdampen’ of zal het door separatisme ten onder gaan? Hoe dan ook: “Wat valt, moet men ook nog een stootje geven’ (Nietzsche).
De fase van het mutisme
Informateurs Dewael en Laruelle kondigden aan zich in ‘mutisme’ te zullen hullen, een recept dat ook in het verleden weinig opleverde.
De witte tranen van De Wever
Januari is de dieet- en fitnessmaand. De kilo’s bijeen gevreten op de velen schranspartijen, moeten er terug af. De gratis fitnessabonnementen die ze om je oren zwieren zijn echter geldmoerassen. Hoe meer je tegenspartelt, hoe dieper je er in gezogen wordt. Van de schadevergoeding die je moet betalen als je er wil uitstappen, krijg je meteen een hartinfarct of een …
Tindemans: met deze man werd het niet anders
Op 11 oktober 1978 schiet eerste minister Leo Tindemans het Egmontpact aan flarden in volle plenaire vergadering van de Kamer. Het politieke landschap wordt hertekend.
De fatale frustratie van Paul Goossens
Paul Goossens heeft zelf de mei 68-beweging niet begrepen. Bedreigd klampt hij zich vast aan slogans, niet aan nuchtere analyses.
‘NAVO moet grondbeginselen van onze beschaving verdedigen’
20 jaar geleden kwam NAVO secretaris-generaal Willy Claes internationaal zwaar onder vuur, omdat hij de strijd met het fundamentalisme wou aangaan.
Politieke soapstory
Gwendolyne Rutten een mirakelvoorzitter? In december 1987 won de PVV de verkiezingen in Vlaanderen, de almachtige CVP verloor (weer eens). De SP stond op status-quo. Gaston Geens startte gesprekken met de PVV voor een verderzetting van het rooms-blauwe kabinet voor de Vlaamse Executieve. En plots stond daar Karel Van Miert.
‘Fuck the EU, fuck the Greens’
Olie speelt een rol in de geopolitiek. daar hebben wij in Vlaanderen geen verhaal tegen, of wel? ooit gehoord van chemische valorisering? Frans Crols legt het uit.
Martens’ federalisme: van extremisme tot unionisme
Wilfried Martens mag wel de vader van het Belgische federalisme worden genoemd. Ja, er was een Vlaams Komitee voor Federalisme kort na WO II actief, met de illustere professor taalkunde Walter Couvreur aan het hoofd. Maar het is de Vlaamse Volksbeweging die in 1962 onder het voorzitterschap van Maurits Coppieters federalisme op de politieke agenda plaatste. Architect en promotor: Wilfried Martens, oud-studentenleider in een unitair land, toekomstig premier van een federaal België.
Na Beatrix en Benedictus, nu ook Albert II
Koning Albert II treedt af. Een moment om eens terug te blikken op het bewind van Albert II. Was het allemaal wel zo rooskleurig? Of bracht deze regeerperiode een opeenstapeling van incidenten?
‘Ook kosmopolieten leven onder een kerktoren’
Indra Dewitte stopt na zes jaar als mede-anker van De Zevende Dag en stapt over naar Het Belang van Limburg. Een gesprek leert dat die stap helemaal past in de manier waarop ze nu tegen de wereld en het leven aankijkt.
Socialisten ontdekken Vlaanderen
In 1978 organiseerde de Vlaamse BSP – de Belgische Socialistische Partij – een congres dat voor het eerst sinds de Tweede Wereldoorlog enkel op Vlaanderen geënt was. De CVP en de Liberale Partij ‘communautariseerden’ eerder, in resp. 1968 en 1972.Tot 1974 was de PSB/BSP een uitgesproken unitaire partij. Die vertoont pas communautaire scheurtjes na het congres van dat jaar, waar partij en vakbond (ABVV/FGTB) kiezen voor een gewestvorming met drie. De oppositiekuur en de crisis van 1974 tot 1977 vertraagden de interne splitsing. De Vlaamse ondervoorzitter Willy Claes zag een autonome Vlaamse partij niet zitten. Hij werd door voorzitter André Cools ‘le moins flamand des socialistes flamands’ genoemd. Maar met de jonge Karel Van Miert werd het geweer van schouder veranderd.In 1977 werd voor Van Miert overleg met Vlaamse partijvoorzitters belangrijker dan gesprekken met de Franstalige co-voorzitter. In 1978, op het congres van de Vlaamse ‘onderafdeling’ waarvan deze affiche getuigt, stelde Van Miert een moderner sociaaldemocratisch programma voor, naar Scandinavisch model. Hoewel een splitsing van de unitaire partij niet was gepland, gebeurde het. Zomaar. En stoemelings. Hoewel onder anderen Louis Tobback een voorstel voor een ‘confederaal’ georganiseerde partij had gedaan, richtte André Cools in oktober 1978 eenzijdig de Parti Socialiste op. De Franstaligen kozen voor een links socialisme in een autonoom Wallonië. De splitsing was een feit. De Vlaamse socialisten – die wel een toekomstgericht programma hadden – stonden erbij, en keken ernaar. De BSP en PSB waren geschiedenis, SP en PS een feit.
Zal alleen de kalender Grieks zijn?
De Morgen vroeg onze chef-politiek een ontleding van de recente beslissing van CD&V. De tekst verscheen in de krant onder de redactionele titel ‘De schijnbare U-bocht van CD&V’.
