Vergeten vragen van de voorbije week (142)
Ten eerste: stop islamisering. Ten tweede: stop met zoveel vragen te vergeten.
Persoon: Eric Van Rompuy
Een Kat op de Kunstberg
Brussel wil investeren in een museum rond Le Chat van Philippe Geluck. Hier komt verzet tegen omdat het een zeer commercieel project is.
‘Niets of niemand kan de Vlaamse natie beletten een staat te worden’
Vlaanderen is een natie geworden. Dat maakt het overleven van Belgë onmogelijk. De crisis die we nu beleven is een existentiële crisis.
Tsjeven, let op uw zaak! Einde van CD&V dreigt!
CD&V lijkt voor een opsplitsing van de hele gezondheidszorg te kiezen. Maar de partij heeft een slecht palmares qua communautaire betrouwbaarheid.
De VRT is te belangrijk om niet verontwaardigd te zijn
Nooit eerder gezien: een directiecomité dat rechtstreeks ingaat tegen de aandeelhouders – zonder enige verdere consequenties…. U beluistert het via onze podcast
Worüber man spricht
De VRT moet besparen. Een ramp volgens de zender. Een probleem waar zoals gewoonlijk rond zal worden gefietst volgens Siegfried Bracke.
De staat van de natie
De verkiezingen hebben niet bij iedereen doen beseffen dat het dringend anders moet. Traditionele partijen blijven naar hun navel staren.
Michel: nieuwe regering, nieuwe regeringsverklaring of toch maar verkiezingen?
Grondwetspecialisten hebben interpretaties te over voor wat de Wetstraat moet doen. Of we trekken lessen uit naoorlogse regeringsvormingen.
Ontkerkelijking versus ontvlaamsing: een gelijkaardige afgodendeemstering?
Luiden de doodsklokken over de Vlaamse beweging, zoals ze dat eerder deden over de katholieke kerk in Vlaanderen? Koenraad Elst speurt naar parallellen.
Cafépraat, het succes van N-VA
Het succes van de N-VA? De gewone burger voelt zich opnieuw vertegenwoordigd, tegen de pensée unique van pers en politiek, stelt Nick Mertens.
Schaak aan de koning!
Jules Gheude heeft duidelijk gekozen voor de Rafale van Dassault, en toont de kortste weg om die door het Waalse luchtruim te laten scheuren.
U moet geloven dat de N-VA Trump steunt
Bourgeois/Jambon/De Wever/Francken en Trump: één front! Dat is wat de andere partijen u willen dat u gelooft.
Geen haar veranderd, de Vlaamse christendemocraten
Je hoort vaak anders, maar Gheude dicht de CD&V een Vlaamse ruggengraat toe
Wordt Sterrebeek Klein-Molenbeek?
Er komt een salafistische moskee in Sterrebeek. Inwoners van Zaventem hebben nog één week om bezwaar in te dienen.
JONG CD&V kiest nieuwe voorzitter: schenenschopper of schoothondje?
Jong CD&V kiest een nieuw dagelijks bestuur. Ooit was dat gegarandeerd de luis in de pels van de moederpartij.
Van koppige partijheld tot minister-president
‘Vlotte ernst‘ en ‘independentisme‘. Het waren twee van de kernbegrippen waarmee Geert Bourgeois in 2001 naar buiten trad met zijn nieuwe partij. ‘Het werd voor mij de voorbije maanden duidelijk dat 15 procent een realistisch streefdoel is. Daarvoor aast de N-VA ook op huidige VLD-stemmers: Onderschat de ontevredenheid bij veel kiezers van die partij niet. Ook kiezers van het Vlaams Blok zijn welkom‘, liet de man op 1 december 2001 optekenen en werd daarmee meteen door anderen weggelachen.
Code Oranje
De Vlaamse formatie zat in het slop deze week. En neen: het probleem is niet Kris Peeters. Het probleem is dat Kris Peeters het probleem niet mag zijn.
Parijs is pervers
Het verankeringsdebat is door de strapatsen van GDF-Suez helemaal terug. Frans Crols bladert in heden en verleden en ziet toch verandering.
Confederalisme volgens Lucas, Petrus en Judas
Hendrik Vuye analyseert in ‘drie lezingen’ het confederale parcours van CVP/CD&V. Vandaag de derde lezing over nieuwe en oude scheuten.
Van De Panne tot Opgrimbie: mijmeringen bij 5 jaar Vlaamse federale minderheid (2008-2013)
Osceola is moe van België. In een essay zegt hij waarom en hij doet dat in een aparte, niet-klassiek flamingante taal, waaruit misschien nog meer dan moeheid boosheid spreekt. Een stevige boterham met een staalharde analyse. Deel 1.
Neen bedankt en proficiat
Woensdag werden de Vlaams-Parlementsleden met een aantal jaren mandaat gehuldigd door hun assemblé: Jo Vandeurzen, Mieke Vogels, Karim Van Overmeire en Jos De Meyer voor hun 20 jaar, Dirk Van Mechelen voor zijn 25 jaar en Eric Van Rompuy voor zijn 30 jaar parlementair mandaat. Niet iedereen werd gehuldigd, Vlaams Belang liet de beker aan zich voorbijgaan, om de hypocrisie niet ten top te drijven.
Compromissen met het compromis als logica
Hendrik Vuye en Guy Clémer hebben een boek uit over de eerste fase van de staatshervorming. Een juridische en politieke evaluatie van de tot nu toe gepubliceerde teksten. Wie wil meepraten moet het gelezen hebben.
Angst voor de V-meerderheid
In juni 2014 zal alles draaien rond de vraag of de N-VA ‘incontournable’ wordt voor de Vlaamse regeringsvorming. Als het ook maar enigszins kan zullen de traditionele partijen de N-VA buiten de Vlaamse regering (en natuurlijk ook de federale) willen houden. Het Belgische establishment snakt naar een lange periode van communautaire rust. En dan kan men een door de N-VA gedomineerde Vlaamse regering missen als de pest.
Vlaanderen en Duitsland, samen sterk
In het blikveld van minister-president Kris Peeters staan de getuigen van de onafhankelijkheid, de Belgische weliswaar. Onder zijn raam aan het Martelarenplein verzamelden de dichter van de Brabançonne Jenneval, het dodenhof Patria en de vrijheidstrijder Frédéric de Mérode.
Rondas: Scherp op ongedierte
‘De NV-A is een parasiet’, had Jean-Marc Nollet laten optekenen. Niet zomaar als zijn persoonlijke mening, in een vlaag van onbehagen geventileerd in een of ander ‘forum’ van Le Soir of La dernière heure, maar als officiële mededeling, afkomstig van een hooggeplaatst politicus, prominent lid van de Franstalige partij Ecolo, en vicepresident van de Waalse regering. Eindelijk was deze parasiet verdwenen, had hij gezegd. In juli 2011 had de N-VA immers de opzettelijk met ballast belaste nota van formateur Di Rupo verworpen. Volgens de huidige regeringspartijen is N-VA toen ‘aan de kant gaan staan’, volgens deze partij zelf is ze ‘eraf gereden’. Hoe dit ook zij, Nollet was blij dat de Vlaamse nationalisten niet meer aan tafel zaten, nu pas konden we vooruit, zonder de parasieten.
Kunnen we nog een weg uit? (II)
Enkele dagen de media grondig volgen, kan de mentale gezondheid ernstige schade toebrengen. Leidt die bezigheid al niet tot een depressie en moedeloosheid, dan toch minstens tot stevig verlies aan vaste grond onder de voeten.
Kunnen we nog een weg uit? (I)
Enkele dagen de media grondig volgen, kan de mentale gezondheid ernstige schade toebrengen. Leidt die bezigheid al niet tot een depressie en moedeloosheid, dan toch minstens tot stevig verlies aan vaste grond onder de voeten.
