Ex-rechterhand Bart De Wever en kabinetchef van Jan Jambon schreef een boek: ‘Weesland’
Pohlmann levert een nieuw boek af: ‘Weesland’. Het vertelt het verhaal van Victor, de stokoude godfather van een klein Italiaans dorp.
Pohlmann levert een nieuw boek af: ‘Weesland’. Het vertelt het verhaal van Victor, de stokoude godfather van een klein Italiaans dorp.
Weesland verhaalt over een pied noir die na een vergeefse strijd in Frans Algerije rust zoekt in Italië, maar geplaagd wordt door zijn verleden.
Opnieuw confronteert een Grote Gebeurtenis Vlaamse journalisten met hun illusies. Opnieuw zal het niet veel veranderen.
Is het niet vreemd dat de lockdown-lobby altijd net op tijd nieuwe argumenten vindt om de lockdown te verlengen? En andere vragen.
Joachim Pohlmann, kabinetschef Cultuur, kijkt terug op één jaar in de loopgraven de coronacrisis in het cultuurveld.
Er ligt een bom onder de inzending voor het Belgisch paviljoen van de Biënnale van Venetië 2022.
N-VA kent het ambt van partij-ideoloog. Binnenkort valt dat toe aan Joren Vermeersch, tot nu de Raspoetin achter de troon van Theo Francken.
Het Belgische raderwerk stokt, Vlaanderen staat voor een momentum, maar aan onze culturele elite zal het niet liggen
Bart De Wever is en blijft de spilfiguur van een strak geleide partij met een kleine, hechte partijtop, allemaal ‘van het goed gedacht’.
De catwalk van de vijf N-VA-‘feministes’ wou iets recht zetten, maar geeft ons nog meer het gevoel dat vooral de verpakking telt.
Hoe zullen rechtse fracties er straks uitzien in het Europees Parlement? De sleutel ligt niet enkel bij de Lega van Salvini maar ook bij de Poolse PIS. En zoals altijd: quid N-VA?
We zien dolgraag kinderen. Maar vervolgens hijsen we hen in een religieus harnas, mogen ze zelfs niet meer buiten spelen, en al zeker niet betogen.
Hoe lief en inclusief we studenten ook behandelen: met het diploma op zak, blijkt de maatschappij buiten de school keihard en competitief.
Simpele en verouderde onderwijsrecepten zijn niet het antwoord op de uitdagingen waar het Vlaamse onderwijs mee kampt.
De Belgische politiek is een circus van een doodsstrijd waarbij niemand op de knop van de euthanasiemachine durft te drukken. Bananenrepubliek, een satirische zevende dag op Doorbraak.
De VRT heeft nog eens geschiedenis geschreven en de grenzen van de televisiejournalistiek verlegd in de Panoreportage, gisteren, 5 september, over de extreemrechtse jongerenclub Schild en Vrienden. Hun voorman, Dries Van Langenhove, afgestudeerd in de politieke wetenschappen én gediplomeerd loodgieter (wat ik een hele mooie combinatie vind), wordt uitvoerig gevolgd samen met zijn getrouwen, een honderdtal studenten die zijn …
Het gelekte partijbestuursverslag van de N-VA is leerzaam, maar zoals wel vaker trekken de meeste journalisten de verkeerde lessen.
Paul Goossens lijkt zich niet precies meer te herinneren waar het in ’68 om ging. Hij haalt er de nazi’s dan maar bij. Altijd goed om die bij de hand te houden!
Partijen gebruiken debatfiches, maar dat is minstens ten dele de schuld van journalisten.
Liesbeth Homans is niet dé kandidaat Vlaams Minister-President van de N-VA. Waarom niet? Omdat de partij geen kandidaat naar voor schuift. Wie, wat en waar wordt na de verkiezingen beslist. Dat is de officiële N-VA-lijn.
Een uitzending op Klara over cultuur tussen Vlaams-nationalist Joachim Pohlmann en belgitude-aanhanger Peter De Caluwe lokte minder controverse uit dan verwacht.
Een boek van een jonge schrijver, over Vlaamse thema’s, ontworteling en identiteit én zich ook afspeelt in de rand van de Vlaamse Beweging. Dat moeten we lezen. En dan is het ook nog eens geschreven door Joachim Pohlmann, identiteitsspecialist van de N-VA en speechschrijver van Bart De Wever.