Hoe Alexander De Croo die morgen in de spiegel keek en Churchill ontwaarde
Uit het moeras van de surrealistische deals en rotte compromissen verrijst opeens een oorlogspremier. Boeken dicht.
Uit het moeras van de surrealistische deals en rotte compromissen verrijst opeens een oorlogspremier. Boeken dicht.
Vande Lanotte vond het in zijn boek opnieuw nodig om ‘De keizer van Oostende’, te ridiculiseren als toogpraat. Het tegendeel is waar.
Waterellende en overstromingen zijn van alle tijden. Dat zal morgen niet anders zijn, zeker niet met de toenemende bevolking.
Vaccinpatenten opheffen helpt niemand ook maar één stap vooruit, zeker niet op korte termijn. De productie opdrijven en export toestaan wel.
Tinne Van Der Straeten trapt in dezelfde val als de groenen onder Verhofstadt: volle kracht vooruit, zonder de gevolgen te overzien.
Jongerenafdelingen van N-VA deelden condooms uit om jongeren te beschermen tegen de ongevraagde problemen van Vivaldi ofte paarsgroen+.
1999: een paarsgroene regering wordt gevormd in de nadagen van de dioxinecrisis. Vier jaar later eindigt dit experiment in een totale vernietiging van de groene partij. Kunnen we daar 20 jaar later iets uit leren?
De Belgische Grondwet is geen vodje papier, betoogde ooit Leo Tindemans in volle Egmontcrisis. Hij heeft gelijk. De Belgische Grondwet is veel meer dan dat. Hij is eender en anders tegelijk, als hij maar de Franstalige belangen dient.
Professor Hendrik Vuye is hoogleraar grondwettelijk recht aan de ‘Facultés Notre-Dame’ te Namen. In de zomer van 2010 raakte hij betrokken bij de regeringsonderhandelingen, als adviseur van de N-VA. Hij was er al van het eerste uur bij – nog voor de legendarische bijeenkomst te Vollezele. Hij behoort dus tot die ‘ondeskundige’ (dixit Wouter Beke in Humo) entourage van Bart De Wever. Vuye is niet onder de indruk en merkt fijntjes op dat juist de bollebozen van CD&V wel eens een steekje lieten vallen. Over de grondwet spreekt hij – voor een grondwetsspecialist – wel in héél relativerende termen: ‘een vodje papier’.