14 maart. Net binnen: Armand Suls geboren, bedenker van leuze ‘Nooit meer oorlog’
En verder: Jack Ruby, Michel Rocard en België bijgewerkt…
En verder: Jack Ruby, Michel Rocard en België bijgewerkt…
En verder: Goedele Liekens, Christian Dior en de kooi van Jan van Leiden…
En verder: Brigitte Kaandorp, een mijnramp en het Revolutionair Tribunaal…
Corona en de beleidsurgentie hebben niets veranderd aan het cordon. Dat is nog het treurigste van het huidige politieke systeem.
Flaminganten zijn verbaasd dat ze uit de ‘nationale unie’ worden uitgesloten. Die verbazing getuigt van verregaande naïviteit.
Na de Eerste Wereldoorlog probeerde België in Versailles zijn grondgebied te verruimen, vooral ten koste van de Nederlanders.
100 jaar geleden schreef de Frontbeweging een blauwdruk van hun programma. Jan Huijbrechts plaatst het in de historische context.
‘Sire, er zijn geen Belgen meer.’ <Hier vergist De Standaard zich. Destrée schreef: ‘Sire, er zijn geen Belgen.> Deze week vierde de beruchte quote van Jules Destrée zijn honderdste verjaardag. De Waalse socialist won de verkiezingen in zijn regio, maar belandde door het stemgedrag van ‘de andere kant’ in de oppositie. Very Bart De Wever indeed, schrijft PETER DE ROOVER.
‘Nous irons au prochain scrutin avec l’assurance que vous serez renversé le 2 juin.’ De liberale oppositieleider Paul Hymans klonk erg zegezeker toen hij deze woorden uitsprak in de Kamerzitting van 23 april 1912 aan het adres van de katholieke regeringsleider Charles de Broqueville. Sedert 1884 leidden de katholieken de Belgische regeringen, maar de meerderheid was geslonken tot zes kamerzetels. Socialisten en liberalen spraken in een stembusakkoord af dat Hymans de nieuwe premier zou worden, na de volgens hen zo goed als zeker volgende verkiezingszege.