Waartoe nog verkiezingen, als je peilingen hebt en journalisten die ze voor u analyseren?
Tussen twee verkiezingen door organiseren media pseudo-verkiezingen, peilingen genoemd, om het soapgehalte van de politiek aan te zwengelen.
Tussen twee verkiezingen door organiseren media pseudo-verkiezingen, peilingen genoemd, om het soapgehalte van de politiek aan te zwengelen.
Een opmerkelijk boek vanuit de mediawereld, dat de mechanismen achter het structurele gebrek aan kritiek op de Vlaamse media blootlegt.
Waarom sommige moslims op sociale media echt dol zijn op Marc Van Ranst: hij praat hen naar de mond en brandmerkt op sociale media zowat iedereen die islamkritisch is als racist en/of fascist.
Johan Sanctorum is geen onbekende in het Vlaamse opinielandschap. Als onafhankelijk tekstschrijver legde hij al een interessant parcours af. Niet alleen omdat hij goed schrijft, maar ook omdat hij eigenzinnig en radicaal schrijft. In zijn jongste essay probeert hij een kritische analyse mee te geven over de Vlaamse pers. Interessant, ook al had wat meer harde informatie het werk van …
Heuglijk feit in de wereld van de Vlaamse papierjournalistiek: de krant De Standaard viert volgende week haar eeuwfeest. Op 4 december 1918 rolde het allereerste nummer van de persen, onder de leiding van de katholieke gematigde flamingant Frans Van Cauwelaert die het later tot minister zou brengen en zich tot een hevige pleitbezorger van het Belgische unitarisme zou ontpoppen. Een …
Op de Doorbraak-denkdag (19 februari) gaven MO*-hoofdredacteur Gie Goris en media-auteur Frank Thevissen een uiteenzetting over de media.
‘Als een sterke openbare omroep, machtsmisbruik en manipulatie betekent, betaald met geld van de belastingbetaler, dan is dit ongehoord.’
Gebeten om te weten verdiepte Nijs zich na de financiële crisis in het liberalisme.
Nederlanders verkijken zich nog altijd op het ‘Bourgondische’ Vlaanderen en rateren de tegencultuur
Hoe zit het met die Vlaamse grondstroom/stromen. Johan Sanctorum plaatst ze tegenover het vermeende racisme van de Vlamingen.
Het Vlaams Belang kon dan toch eens doordringen tot de grote pers. Die snoept van cijfertjes, al was het maar om ze te betwisten. De grote lijnen moeten alvast mee het maatschappelijke debat voeden.
De media negeren het Vlaams Belang of stellen het in een verkeerd daglicht, schrijft Sam Van Rooy in een vrije opiniebijdrage waarin hij zijn stelling illustreert met voorbeelden.
Roger Van Houtte, medewerker van Doorbraak, zou vandaag 62 jaar oud geworden zijn. Roger overleed op 15 november 2011. Als eerbetoon aan deze rasjournalist zetten we vandaag opnieuw het artikel dat Karl Drabbe schreef voor Doorbraak, december 2011.
In de loop van het weekeinde geven we een overzichtje van wat www.doorbraak.be de voorbije week bracht.
In de loop van het weekeinde geven we een overzichtje van wat www.doorbraak.be de voorbije week bracht.
Als het van ‘de media’ zou afhangen, sloop er al meteen een flinke fout in de titel van deze reflectie over ons geloof in ‘de media’. Of beter ons ‘ongeloof’. Want in mediazaken zijn we ondertussen kennelijk in groten getale atheïsten of op z’n minst agnosten van de vierde macht geworden. De lezing van Frank Thevissen voor de themadag ‘De naakte journalist’ van 7 november op de Boekenbeurs.
In het zopas verschenen De keizer van Oostende stellen de VRT-journalisten Luc Pauwels en Wim Van den Eynde de politieke normvervaging en belangenvermenging van vicepremier Johan Vande Lanotte aan de kaak. Een weinig spraakmakende onthulling, die hooguit een jarenlange, breedgedragen perceptie nu ook journalistiek – weliswaar hier en daar slordig – onderbouwt. Wel revelerend daarentegen was dat de VRT-hoofdredacteur Luc Rademakers zich repte om zich van de publicatie te distantiëren en beide redacteurs prompt op tijdelijk non-actief te zetten. Of zoals verwoord in een warrige ‘rechtzetting’ die Rademakers op 23 mei verspreidde; ‘een beschermende maatregel’.
In dit nummer van Doorbraak kan u een bijdrage lezen over Pownews. De kans dat de naam Pownews bij u op een nietszeggende blinde vlek stoot schat ik, na de eenmalige doortocht van het Nederlandse nieuwsmagazine langs de Wetstraat, betrekkelijk klein.
Frank Thevissen heeft een tweede dik boek met mediastukken. De Vierde Onmacht volgt op Media & Journalistiek in Vlaanderen. Kritisch doorgelicht (met co-werker Johan Sanctorum) van 2009. De samensteller moet worden geprezen voor zijn volhardende scherpte over de kranten, de zenders, de journalisten van Vlaanderen.