Waren de Vlaamse primitieven alles behalve Vlaams?
Waren de Vlaamse primitieven alles behalve Vlaams? Sommigen doen wel overdreven hun best om dat zogenaamd te bewijzen.
Waren de Vlaamse primitieven alles behalve Vlaams? Sommigen doen wel overdreven hun best om dat zogenaamd te bewijzen.
Keven Absillis onderzoekt of Hendrik Conscience terecht beschuldigd kan worden van racisme en andere onhebbelijkheden
Hans Tentije, Elly de Waard en Frank De Crits: drie krasse tachtigers brengen nieuw werk uit.
Hoe de auteur in het spoor van Joseph Roth en Stefan Zweig door België trekt met in zijn kielzog oorlogsdemonen van vroeger en nu.
De Vlaamse liberalen willen alweer van naam veranderen. Nederlandse partijen zoeken het niet in de naam, maar in inhoud en gevoel van herkenning.
Indien Franstaligen de deur blijven toehouden voor welke verandering dan ook, zal een scheiding de enige overgebleven weg blijken.
En verder: Anna Paulowna, Guglielmo Marconi en de Vlaamse houthakkers van de Orne…
Na lange pandemische maanden steekt de schrijver het kanaal over en heeft in België beklijvende ontmoetingen met beklijvende personen.
Dankzij deze voorbeeldige biografie gaat De Bom u interesseren én leert u veel over een cruciale periode in de Vlaamse geschiedenis.
In de dagen waarin een conservatief parlementslid werd doodgestoken, eist de Belgische pensioendienst bewijs dat de auteur B. Barnard leeft.
De Nederlandse voorkeur voor centraal bestuur en consensus belemmert een eventuele politieke unie van Nederland en Vlaanderen.
Het pleidooi van De Wever voor Nederlands-Vlaamse hereniging kreeg weinig aandacht in Nederlandse media. Is hij niet de beste pleitbezorger?
Kiezen tussen Fjodor Michailowitsj Dostojefski en Evelyn Waugh, moet dat? Benno Barnard doet het in elk geval.
Het ontbreekt de media vandaag aan kritische zin. Journalisten moeten niet alleen vertellen wat er gebeurt, maar ook wat er eigenlijk gebeurt.
Van de nieuwe partijen maakt JA21 nog de meeste kans. Pijnpunt: Joost Eerdmans en Derk Jan Eppink zijn meerdere keren van partij gewisseld.
Sahra Wagenknecht kandideert weer voor Die Linke bij de Bondsdagverkiezingen. Ze vindt dat links meer moet luisteren naar de gewone mensen.
Regelmatig horen we de spectaculaire bedragen die originele stripplaten op veilingen opbrengen. De strip is een beleggingsobject geworden.
De bejaarde tekenaar Thé Tjong-Khing komt op de valreep met een prachtig sprookjesboek. Een werkelijk subliem voorleesboek.
‘Mongooltje’ is een afgeschaft woord, maar een dichter mag je gerust ‘spasmodisch’ noemen. ‘Woordenschat’ is een kies thema vandaag.
Is vrijwel elke hoogopgeleide een boerenpummel, zoals Benno Barnard stelt? En is een bibliotheek een ‘belevingscentrum’? Goede vragen toch?
Een goede oogst aan hoogstaande thrillers vocht om de Hercule Poirotprijs. Die werd door Rudy Morren met ‘Sneeuwstorm’ in de wacht gesleept.
Een bloemlezing van 100 gedichten en 100 gezichten over weer en wind door Nederlandstalige dichters en kunstenaars.
Nieuwe verkiezingen zullen ons probleem vergroten, niet oplossen… en dus moet er nu een ‘creatieve’ oplossing komen, vindt Siegfried Bracke.
Waarom zou een Vlaamse canon uit den boze zijn? ‘Anachronistische’ geschiedschrijving heeft zo haar verdiensten
Geert Van Istendael praat met Luckas Vander Taelen over hun gedeelde fascinatie voor het ongrijpbare Brussel: een moeilijke maar duurzame liefde.
Waar is de tijd dat de linkerzijde zich in de eerste plaats bekommerde om de noden en zorgen van de ‘gewone mensen’? Waar is de tijd dat links luisterde naar wat de mensen van binnen het kader van de eigen natiestaat op de lever ligt? Vandaag houden nogal wat zelfverklaarde linksen zich liever bezig met het globale plaatje: de redding …
Volgens Sam Van Rooy zijn er niet te weinig rechtse journalisten, wel te weinig Eurokritische, islamkritische of open-grenzenkritische journalisten. Hij biedt graag zichzelf aan om dat gat te dichten. Mediakritiek als sollicitatie.
Vandaag vroeg De Ochtend (radio 1) zich af of politici Standaardnederlands moeten spreken. In onze lade lag dit opiniestuk te wachten op publicatie. Nu blijkt dus hét ogenblik om het op u los te laten.
Over de geschiedenis van België is al heel wat inkt gevloeid. Meestal in loodzware termen. Woordkunstenaars Benno Barnard en Geert Van Istendael toveren een luchtig geschreven geschiedenisboek tevoorschijn zonder academische pretenties.