25 februari. Net binnen: Sovjet-Unie bezet Georgië
En verder: Camiel Huysmans, Tineke Verburg en Enrico Caruso…
En verder: Camiel Huysmans, Tineke Verburg en Enrico Caruso…
Een gesprek over identiteit, politieke correctheid, Vlaamsgezindheid en meer n.a.v. Rondas’ recent gepubliceerde ‘Een kwestie van bestaan’.
Goede boeken sleuren je een wereld in. En Jürgen Pieters doet net dat in zijn ‘De asse waait de tuin weer binnen: de boeken van Suse Esberg’.
Volgens filosoof Thomas Decreus past links en Vlaams als een tang op een varken. Peter De Roover reageert, want meent te stoten op enkele argumentatiezwaktes.
Van twee Vlaamse dwarsliggers verschenen onlangs biografieën of memoires. Edi Clijsters las Nelly Maes en Jef Turf en zoekt parallelen. Vandaag deel 2.
Van twee Vlaamse dwarsliggers verschenen onlangs biografieën of memoires. Edi Clijsters las Nelly Maes en Jef Turf en zoekt parallelen. Vandaag deel 1.
Jef Turf, gewezen Vlaamse voorzitter van de Kommunistische Partij van België, analyseerde deze zomer in een uitgewerkte lezing onze politieke toestand. Wij brengen zijn visie in drie delen. Lees ook deel 1.
Jef Turf, gewezen Vlaamse voorzitter van de Kommunistische Partij van België, analyseerde deze zomer in een uitgewerkte lezing voor de VVB-afdeling Veurne onze politieke toestand. Wij brengen zijn visie in drie delen.
Op 1 mei verscheen op Doorbraak.be een oproep voor een ‘Links-Vlaamse’ partij. Maar ‘Rooie’ Nelly Maes drukte die oproep meteen de kop in. Links en de Vlaamse Beweging. Het heeft nooit goed gewerkt tussen de sociale beweging en de Vlaamse beweging, en al zeker niet sinds WO II. Het lijkt er ook vaak op dat de sociale beweging de Vlaamse trein heeft gemist en omgekeerd.
In Waarom valt Icarus – zeg maar zijn memoires – betreurde gewezen ‘vrijgestelde’ van de Communistische Partij van België Jan Debrouwere, dat zijn partij een ‘unieke kans verloor om een rol te spelen in de Vlaamse Beweging’ na de Tweede Wereldoorlog. Wat hij het ‘Brusselse element’ noemde, ‘brutaal, agressief en kleingeestig antivlaams’ – want Vlaams stond voor collaboratie met het fascisme – was daarvoor verantwoordelijk (p. 79). Zijn partijgenoot Jef Turf – in De laatste communisten van Ivan Ollevier lezen we dat beide heren géén kameraden waren (p. 229) – sluit zich daar volmondig bij aan.
Op zaterdag 2 juni overhandigde Karl Drabbe van uitgeverij Pelckmans, in een volle zaal De Schelp van het Vlaams Parlement, het eerste exemplaar van de gebundelde manifesten van de Gravensteengroep aan Etienne Vermeersch. Land op de tweesprong. Manifesten ter ontgrendeling van Vlaanderen (Pelckmans, 2012. 183 blz.) is een fraai uitgegeven verzameling van de tien manifesten die het informele collectief van progressieve en kritische Vlamingen tussen 2008 en 2012 publiceerde. De uitgave, onder redactie van Jean-Pierre Rondas, omvat ook een veertiental tussenteksten van onder meer VUB-filosofe Tinneke Beeckman, regisseur Jan Verheyen en cabaretier Dirk Denoyelle en een dertigtal landschapsfoto’s uit de reeks De vervreemding van Johan Swinnen.
De Gravensteengroep vraagt zich af, wat willen we met Brussel? Loslaten? Niet loslaten? En indien niet, hoe dan? Ze kiezen voor een verdediging van de ‘gemeenschapsoptie’ en het co-beheer. om helemaal actueel te blijven hebben ze dit standpunt getoetst aan het regeerakkoord.
(Toetsing aan het regeerakkoord van december 2012 staat in vetjes.)