Omtzigt bouwt zijn partij op tegenstrijdigheden
De verschillende logica’s waarop de veelbelovende, nieuwe partijleider Pieter Omtzigt zijn betoog baseert, bijten elkaar in de staart.
De verschillende logica’s waarop de veelbelovende, nieuwe partijleider Pieter Omtzigt zijn betoog baseert, bijten elkaar in de staart.
Een overmatige gehechtheid aan politieke correctheid bezorgt je in één ruk oogkleppen waardoor je de wereld niet langer onbevangen bekijkt.
Steeds worden elites corrupt en verloochenen zij het volk, waarna opstanden en revoluties het leven van burgers weer wat draaglijk moeten maken.
Elisabeth is het symbool van een verkalkte staatsvorm in een land dat er economisch en sociaal belabberd aan toe is. Zeg dat dan ook gewoon.
En verder: Robert Ardrey, Johan Thorbecke en de Lacoöngroep…
Door aansluiting bij Hobbes en Maistre te zoeken, ondergraaft Paul Cliteur onbedoeld de westerse traditie van ‘organisatie van onderop’.
Door aanwezigheid van een ruime moslimgroep verhuisde het debat over de verlichting van de academische wereld naar de politieke actualiteit.
Fouad Gandoul is een veel gevraagd politiek commentator. Maar wie schuilt er achter de politicoloog-arbeidsrechter-opiniemaker?
De verlichte filosofen legden de basis voor de moderniteit, maar nooit konden ze zich de wereld waarin we vandaag leven voorstellen.
De traditionele Amerikaanse visie op staatsmacht ebt weg, niet ten voordele van een ‘linkse’, maar van een ‘Europese’ visie.
Het zojuist verschenen boek ‘Thomas Hobbes: de ik-gerichtheid van de politieke filosofie’ is een interessante maar stevige brok. Sid Lukkassen belicht enkele essentiële inzichten.
De samenlevingsproblemen zijn reeds lang gekend, het is tijd om er zélf iets aan te doen.
Een ramp is gebeurd in Gent. Mathias De Clercq is verkozen tot burgemeester. Kort samengevat: de domste keuze uit de slechte keuzes.
Roger Scruton kijkt met argwaan naar Donald Trump. Hij noemt de Amerikaanse president ‘een product van de culturele achteruitgang’.
In het derde deel van zijn essay schetst Wim van Rooy de ideeëngeschiedenis van de doodstraf.
De natiestaat is een westers concept. Het zou fout zijn naar de internationale politiek te blijven kijken met zo’n westerse, imperialistische, bril.
In De Morgen liet Karel De Gucht optekenen: ‘Alles wat er de afgelopen honderd jaar is misgegaan in Europa, is het gevolg van nationalisme. Dat heeft ons in het verderf gestort. Tot mijn laatste snik zal ik blijven vechten tegen dit gevaarlijk fenomeen.’ Volgens Harry De Paepe kent De Gucht zijn geschiedenis niet want zijn nationalisme en liberalisme twee loten van dezelfde stam.