Vergeten vragen van de voorbije week (191)
Sommige journalisten lijken teleurgesteld dat Vlaanderen bestuurbaar blijft. Maar da’s geen excuus om vragen te vergeten.
Sommige journalisten lijken teleurgesteld dat Vlaanderen bestuurbaar blijft. Maar da’s geen excuus om vragen te vergeten.
En verder: John Maynard Keynes, Ludo Abicht en de breuk binnen Leuven Vlaams…
Kan het aloude messianisme in al zijn vormen de huidige ideologische leegte en het versplinterde levensbeschouwelijke landschap verzachten?
Joden die de nazi’s hielpen!? Met duizenden waren zij in de bezette landen. Al zit wat over hen geweten is vol met haat en misverstanden.
En verder: Camiel Huysmans, Tineke Verburg en Enrico Caruso…
Bij het begin van het nieuwe jaar bepleit het blad ‘Streven’, als bijlage bij Trends, een economie van ‘matigheid’.
Er verschijnt een nieuwe speler op het Vlaamse boekentoneel. Drabbe: ‘Met Ertsberg wil ik op het zogenaamde middenplein plaatsnemen.’
Islamogauchisme, een fantoom volgens sommigen. Maar dan wel één waarvoor al een eeuw lang en wereldwijd bewijs te vinden is.
Door de ‘juridische jihad’ tegen Moeders voor Moeders islamiseert onze samenleving steeds verder.
Is Vlaamsgezind zijn een exclusief recht van de rechterzijde? Ludo Abicht is het hier niet mee eens en geeft meer uitleg in deze podcast.
De open brief van 153 Engelstalige intellectuelen, om te waarschuwen tegen de poco tirannie, zorgt voor nervositeit binnen de Vlaamse media
Hoe staat het met de Vlaamsgezinde linkerzijde of het sociaal-flamingantisme van Maurits Coppieters? Bestaat dat nog? Heeft het een toekomst?
In de Vlaamse beweging was er altijd plaats voor een uitgesproken linkse stem. Jan Peumans stelt vast dat die er op sterven na dood is.
‘Unorthodox’ doet het aangrijpende verhaal van de Joodse Esty, die haar streng orthodoxe familie in Brooklyn ontvlucht en in Berlijn belandt
Krampachtig overal antisemitisme bespeuren, creëert een zelfgemaakt spook. Gebrek aan inzicht of… onderdeel van een agenda?
Enkele reflecties over de voorstelling van het boek ‘Het Auschwitz-gen’ van André Gantman.
Kunnen we dit nieuwe decennium vergelijken met de jaren ’20 of ’30 van de vorige eeuw? Of doet een dergelijke vergelijking tekort aan de complexiteit van het heden?
Aalst en het carnaval hebben de UNESCO niet nodig om de authenticiteit te bewaren. Veeleer integendeel.
In 22 bondige en overzichtelijke hoofdstukken analyseert Ludo Abicht alle aspecten van het antisemitisme, zonder angst om op gevoelige tenen te trappen.
Hoe een in kleutertaal geschreven ‘antisemitische’ column heel Vlaanderen op zijn kop zet
Rode Hongersnood beschrijft de gruwelijke geschiedenis van de door het Stalinregime uitgelokte hongersnood in Oekraïne
Aalst Carnaval is op zich onschuldig, maar wijst toch op een sluimerend antisemitisme in Vlaanderen. Silvain Salamon licht toe.
Wolfgang Harich, de ‘nationaalcommunist’, toonde aan dat je links kan zijn en de eigen natie kan liefhebben. Een portret.
Er is veel meer te vertellen over de Joden van Antwerpen, dan dat het mannen met baarden en gekke hoeden zijn en vrouwen met pruiken.
Doorbraak ‘ontkent de klimaatopwarming’. Alsof de redactie het ooit over iets eens is. ‘Meer dan een mening’, weet u nog?
Bij het behandelen van het conflict in Palestina zou men de geschiedenis best wel eens volledig mogen vermelden.
Cisgendermannen, nooit van gehoord? Volgens de neo-feministen zijn ze verwerpelijk.
Ludo Abicht reisde recent door Iran en zag de kracht van de vrouwen als hoop voor de toekomst.
Wie heeft wie nodig? Vluchtelingen kunnen helpen onze samenleving te democratiseren, stelt Ludo Abicht.