Vergeten vragen van de voorbije week (155)
Geen kranten vandaag? Dan maar de vragen die ze vorige week vergaten.
Persoon: Marc Hooghe
Vergeten vragen van de voorbije week (44)
Moslims hebben aanslagen gepleegd op christenen, dus waren onze journalisten vorige week bezorgd om … moslims. En ze vergaten nog vragen.
De professor doet het weer
Professor Marc Hooghe (KU Leuven) gebruikt teksten van medewerkers als zijn teksten, en toont daarmee gewoon wie de baas is. Of waarom ook deze ‘fraude’-kwestie met de mantel der liefde zal toegedekt worden.
Na tien jaar weer een kroniek van het politieke leven
Met ‘Het parlementaire jaar 2015-2016’ herneemt academicus Frederik Verleden de traditie van de politieke kroniek. Een referentiewerk, meent Mark Deweerdt.
Kop of Kapper?
Moet een ambtenaar nu neutraal zijn of niet? De discussie kreeg gisteren een vervolg in de kolommen van De Tijd.
Minder pretdoctorandi, meer rappe kopers
Onze economie wordt sterker van meer shopaholics, niet van nog meer doctorandi. Een potje catch onder intellectuelen over de rol van het onderwijs, in de hoofdrol Lorin parys (N-VA) en Marc Hooghe (KU Leuven), met commentaar van Frans Crols.
Vlaanderen gepeild in 10 vragen
Het Vlaams Belang kon dan toch eens doordringen tot de grote pers. Die snoept van cijfertjes, al was het maar om ze te betwisten. De grote lijnen moeten alvast mee het maatschappelijke debat voeden.
Belgische regeringen worden steeds Franstaliger
Di Rupo heeft dan toch zijn regering op de been gekregen. Kan hij rekenen op de steun van Vlaanderen? De toekomst zal het uitwijzen, want de kiezer moet ooit een oordeel vellen. De cijfers die we nu wel kennen, leren dat Belgische regeringen steeds Franstaliger worden.
Eén tegen allen, maar wie tegen wie?
Op de blog van Res Publica stelt Filip van Laenen zich vragen bij de rol van de media in de Vlaamse politiek. Wordt het cordon médiatique strakker, niet alleen voor het Vlaams Belang… met cijfers en voorbeelden.
Standpunten, korte bochtenwerk en code rood (V)
Om het levendige politieke debat dat we vandaag kennen wat te ordenen, ga ik op zoek naar standpunten, korte bochtenwerk en code rood. Standpunten verdienen respect, ook van wie ze niet deelt. Het korte bochtenwerk roept vragen op, die ik dan ook graag stel. Voor leugens of beledigingen trek ik ‘code rood’. Die moeten aan de kaak worden gesteld als inbreuken op de beginselen van de correcte debatvoering.
