29 mei. Historische dag: Schoolpact maakt einde aan 100 jaar schoolstrijd
En verder: de Progressistische Partij, Louise Michel en de gele ster…
En verder: de Progressistische Partij, Louise Michel en de gele ster…
Drie boeiende Nederlandse boeken over spirituele revolutiegangers, vagebonden en rare snijbonen die aan de randen van het filisterdom knaagden.
Spengler wijkt af van het maakbaarheidsdenken van Verlichting en techno-utopisme. Daarom verwerpen progressieven, helaas, zijn leerzame werk.
De these van de zogenaamde opstand van de elites kan een verhelderend licht werpen op de economische oorlog met Rusland.
Alexander Doegin, inspirator van Poetin, doelwit van bommenleggers, symboliseert het Gele Gevaar: het aloude verbond China-Rusland.
De oppositie is na de installatie van de Kamer ideologisch breder dan nu. Het probleem is echter dat de kiezer daar niets aan heeft.
En verder: Helena Blavatsky, het Leger des Heils en vrede in Noord-Ierland…
Wat als onze beschaving sterft en we ons moedeloos voelen: hoe moeten we daarmee omgaan? Spengler en Löwith hebben deze vraag beantwoord.
En verder: Caresse Crosby, Menno ter Braak en Kaap Hoorn…
Terwijl Spengler in het Westen het verval voorzag, geloofde Benjamin in de komst van een verlosser. Beide visies zijn relevant voor vandaag.
Een begrijpelijk geschreven, maar zeker niet oppervlakkig panorama van de ‘politieke niet correcte’ denkers van de laatste eeuw. Onmisbaar.
Kunst moet de mensheid tegen het licht houden van het morele oordeel en de fragiliteit van de menselijke situatie bestuderen.
Corona en opera zijn geen goede vrienden. De nieuwe virologische meta-ideologie maakt korte metten met het ‘Gesamtkunstwerk’.
Hoe ziet u de te toekomst? Wie de ontrafeling verwacht, móet David Engels gelezen hebben.
Naar aanleiding van de Nederlandse vertaling van “Op weg naar het imperium” gingen we in gesprek met auteur en historicus David Engels.
Bepaalde conservatieve denkers roepen graag ‘cultuurmarxisme’ als hen iets niet aanstaat. Maar is het echt zo’n perfide complot als ze denken?
Gaan vergelijkingen van N-VA en Vlaams Belang met de nazipartij op? Fascisme kan terugkeren in onschuldige vermommingen, zei Umberto Eco al.
Guy Verhofstadt heeft het over de EU als een ’empire’. Een ’empire’ berust echter op een beschaving, en een beschaving weer op identiteit.
Gebroken verkiezingsbeloften verbergt men achter optimisme en PR. Het volk wordt daar ongevoelig voor en zal verlangen naar rauwe autoriteit.
Als oude instituties vastlopen, eist het volk er nieuwe die meer direct profijt geven, zoals een Trump. Spengler helpt ons dit te begrijpen.
Anton Jäger dient Sid Lukkassen van repliek. Anton noemt het conservatisme een ‘ijlende patiënt’ en gaat in op de klassenstrijd
De uitslag van de Europese verkiezingen toont twee stromingen die elkaar trotseren: het nationalisme versus het kosmopolitisch utopisme.
Een muurgedicht van de dichter Eugen Gomringer moet verwijderd worden. De studentenvertegenwoordigers van een Berlijnse hogeschool vinden het bedreigend omdat het de bewonderende blik van de man voor de schoonheid van de vrouw weergeeft.
‘Finis Germania’ van Rolf Peter Sieferle schetst een somber toekomstbeeld. De auteur zelf kon het niet meer aan.
Het Avondland is weer in. Het moet geleden zijn van de jaren 1920 – de link met de vermaledijde jaren 1930 ontwijken we angstvallig – dat het begrip nog zo vaak werd gehanteerd in gesproken en geschreven dagbladen.